Net zoals 3D HDTV’s niet aansloegen bij de consument zoals fabrikanten hadden gehoopt, zullen 3D-computerschermen in de nabije toekomst waarschijnlijk een niche-luxe blijven. Dat gezegd hebbende, 3D-computermonitoren zouden een game-changer kunnen zijn op het gebied van geneeskunde en architectuur. De informatie in dit artikel is in grote lijnen van toepassing op een type computerhardware.
3D-weergaven versus 3D-afbeeldingen
3D-graphics zijn niets nieuws in de wereld van personal computers. 3D-graphics vertegenwoordigen een driedimensionale wereld weergegeven in een tweedimensionale weergave. Terwijl kijkers een gevoel hebben voor de diepte tussen objecten, is het niet anders dan het bekijken van een standaard televisieprogramma of film die in twee dimensies is opgenomen.
Soorten 3D-computerschermen
Het meest voorkomende type 3D-weergave is gebaseerd op sluitertechnologie, waarbij een speciale LCD-bril wordt gebruikt om twee afbeeldingen te synchroniseren. Deze technologie wordt al vele jaren bij computers gebruikt door middel van gespecialiseerde hardware. Nu is het mogelijk om 3D-beelden te produceren in hogere resoluties met hogere verversingsfrequenties. Sommige virtual reality-brillen, zoals de Oculus Rift en PlayStation VR, kunnen op dezelfde manier 3D-effecten produceren door voor elk oog afzonderlijke afbeeldingen weer te geven. Autostereoscopische 3D-schermen hebben geen bril nodig. In plaats daarvan gebruiken deze 3D-schermen een speciaal filter, een zogenaamde parallaxbarrière, ingebouwd in de LCD-film. Indien ingeschakeld, verplaatst het licht van het LCD-scherm zich onder verschillende hoeken anders. Hierdoor verschuift het beeld iets tussen elk oog, waardoor een gevoel van diepte ontstaat. Deze technologie is het meest geschikt voor kleine schermen zoals de Nintendo 3DS. De nieuwste 3D-weergavetechnologie, volumetrische 3D genaamd, zal waarschijnlijk voorlopig niet in consumentenproducten terechtkomen. Volumetrische displays gebruiken een reeks lasers, of roterende LED’s, om een afbeelding in een driedimensionale ruimte te presenteren. Deze technologie heeft aanzienlijke beperkingen, waaronder het grote schermformaat, gebrek aan kleur en hoge kosten.
Wie profiteert van 3D-weergaven?
Er zijn een paar 3D-computerschermen beschikbaar die 3D-films en videogames ondersteunen. Niet veel games of films zijn echter geoptimaliseerd voor 3D, dus het is de investering niet waard, tenzij er een bepaalde film of game is die je in 3D moet zien. Zelfs dan kan de kwaliteit van de 3D niet aan uw verwachtingen voldoen. Afgezien van de entertainmentindustrie, zullen de grootste weldoeners van 3D-computertechnologie waarschijnlijk artsen, wetenschappers en ingenieurs zijn. Medische scanners produceren 3D-beelden van het menselijk lichaam voor diagnose, maar een stereoscopisch 3D-scherm stelt artsen in staat een volledig beeld te krijgen. Ontwerpers kunnen 3D-schermen gebruiken om gebouwen of objecten weer te geven. Hoewel 3D-computermonitoren niet snel in elk huis zullen zijn, zullen deze monitoren waarschijnlijk in meer laboratoria en universiteiten verschijnen.
Problemen met 3D-schermen
Zelfs met 3D-technologieën mist een deel van de bevolking het fysieke vermogen om 3D-beelden te zien. Sommige mensen zien een tweedimensionaal beeld, terwijl anderen hoofdpijn of desoriëntatie ervaren. Sommige fabrikanten van 3D-schermen plaatsen waarschuwingen op hun producten om langdurig gebruik als gevolg van deze effecten af te raden. Afgezien van de extra kosten en randapparatuur, is de belangrijkste belemmering voor de wijdverbreide acceptatie van 3D-computermonitoren dat een 3D-scherm niet nodig is voor de meeste computergerelateerde taken. Een 3D-weergave is bijvoorbeeld niet handig wanneer u een artikel op internet leest of in een spreadsheet werkt.
