Sinds de introductie in 2012 is het succes van 4K Ultra HD TV onmiskenbaar. In tegenstelling tot 3DTV sprongen consumenten op de 4K-trein vanwege de verhoogde resolutie, HDR en het brede kleurengamma. Ze hebben allemaal de tv-kijkervaring verbeterd.
Het draait allemaal om de pixels
Voordat we ingaan op hoe fabrikanten 4K implementeren in tv’s versus videoprojectoren, hebben we een referentie nodig. Dat punt is de pixel. Een pixel is een beeldelement dat rode, groene en blauwe kleurinformatie bevat (aangeduid als subpixels). Een tv- of videoprojectiescherm heeft een groot aantal pixels nodig om een volledig beeld te creëren. Het aantal pixels dat kan worden weergegeven, bepaalt de schermresolutie.
Hoe 4K wordt geïmplementeerd in tv’s
Tv’s hebben een groot schermoppervlak om het aantal pixels in te pakken dat nodig is om een specifieke resolutie weer te geven. Ongeacht de werkelijke schermgrootte voor 1080p-tv’s, zijn er 1.920 pixels over het scherm horizontaal (per rij) en 1.080 pixels verticaal omhoog en omlaag over het scherm (per kolom). Om het aantal pixels op het scherm te bepalen, vermenigvuldigt u het aantal horizontale pixels met het aantal verticale pixels. Voor 1080p-tv’s is dat in totaal ongeveer 2,1 miljoen pixels. Voor 4K Ultra HD-tv’s zijn er 3.480 horizontale pixels en 2.160 verticale pixels, wat resulteert in ongeveer 8 miljoen pixels die het scherm vullen. Dat zijn veel pixels, maar met tv-schermformaten van 40, 55, 65, 75 of 80 inch hebben fabrikanten (relatief gezien) een groot gebied. Hoewel afbeeldingen voor DLP- en LCD-videoprojectoren op een groot scherm worden geprojecteerd, gaan ze door of reflecteren ze op chips in de projector die kleiner zijn dan een LCD- of OLED-tv-paneel. Met andere woorden, het benodigde aantal pixels moet kleiner zijn om in een chip te passen met een rechthoekig oppervlak dat slechts ongeveer 1-inch vierkant mag zijn. Het vereist een nauwkeurigere productie en kwaliteitscontrole, waardoor de kosten voor de fabrikant en de consument toenemen. Als gevolg hiervan is de implementatie van 4K-resolutie in videoprojectoren niet zo eenvoudig als op een tv.
De veranderlijke aanpak: kosten besparen Cost
Omdat het duur is om alle pixels die nodig zijn voor 4K op kleinere chips te persen, hebben JVC, Epson en Texas Instruments een alternatief dat hetzelfde visuele resultaat oplevert tegen lagere kosten. Hun methode is Pixel Shifting. JVC verwijst naar zijn systeem als eShift, Epson verwijst naar zijn als 4K Enhancement (4Ke), en Texas Instruments verwijst informeel naar zijn als TI UHD.
De aanpak van Epson en JVC voor lcd-projectoren
Hoewel er kleine verschillen zijn tussen de Epson- en JVC-systemen, volgt hier de essentie van hoe deze twee benaderingen werken. In plaats van te beginnen met een dure chip die alle 8,3 miljoen pixels bevat, beginnen Epson en JVC met standaard 1080p (2,1 miljoen pixels) chips. Met andere woorden, in de kern zijn de Epson- en JVC-projectoren 1080p-videoprojectoren.
De Texas Instruments-aanpak voor DLP-projectoren
Epson en JVC maken gebruik van LCD-technologie. Texas Instruments heeft een pixelverschuivingsvariant ontwikkeld voor zijn DLP-projectorplatform.
- Eén optie maakt gebruik van een DLP-chip met een resolutie van 1080p, vergelijkbaar met waarmee Epson en JVC beginnen. In plaats van de pixels één keer snel heen en weer te schuiven om een 4K-achtig resultaat te krijgen, worden de pixels in dezelfde periode twee keer verschoven, zowel horizontaal als verticaal. Dit resulteert in het verschijnen van een nauwkeuriger 4K-achtig beeld.
- In plaats van een 1080p DLP-chip te gebruiken, biedt Texas Instruments een andere chip aan. Het begint met 2716 x 1528 (4,15 miljoen) pixels (twee keer het aantal waarmee de Epson- en JVC-chips beginnen). Vervolgens verschuift het de pixels diagonaal op dezelfde manier als Epson en JVC.
Wanneer het Pixel Shift-proces en aanvullende videoverwerking worden geïmplementeerd in een projector die het TI-systeem gebruikt met ofwel hun 1080p- of 2716 x 1528-chip, in plaats van ongeveer 4 miljoen pixels, stuurt de projector 8,3 miljoen pixels naar het scherm. Dit zijn twee keer zoveel pixels als de JVC eShift- en Epson 4Ke-projectoren weergeven. Dit systeem is niet hetzelfde als Sony’s 4K, in die zin dat het niet begint met 8,3 miljoen fysieke pixels. Het komt echter visueel het dichtst in de buurt, tegen een prijs die vergelijkbaar is met het systeem dat door Epson en JVC wordt gebruikt. Net als bij Epson- en JVC-systemen worden binnenkomende videosignalen dienovereenkomstig opgeschaald of verwerkt. Bij het bekijken van 3D-inhoud is het proces Pixelverschuiving uitgeschakeld. Optoma was de eerste die het TI UHD-systeem implementeerde, gevolgd door Acer, Benq, SIM2, Casio en Vivitek.
De echte 4K-aanpak: Sony doet het alleen
Sony heeft de neiging om zijn eigen weg te gaan (weet je nog BETAMAX, miniDisc, SACD en DAT-audiocassettes?), En dat doen ze ook in 4K-videoprojectie. In plaats van de meer kosteneffectieve pixel-shifting-aanpak, is Sony overgegaan op echte 4K en heeft hij zich hierover uitgesproken.
Het komt neer op
Het komt neer op 4K-resolutie, behalve de methode van Sony, die op de meeste videoprojectoren anders wordt geïmplementeerd dan op een tv. Hoewel het niet nodig is om de technische details te kennen bij het kopen van een 4K-videoprojector, moet u rekening houden met labels als Native, e-Shift, 4K Enhancement (4Ke) en het TI DLP UHD-systeem. Er is een voortdurend debat gaande, met voorstanders van beide kanten, over de voordelen van pixelverschuiving als vervanging voor echte 4K. U hoort de termen 4K, Faux-K, Pseudo 4K en 4K Lite heen en weer geslingerd worden terwijl u recensies van videoprojectoren leest en winkelt bij uw plaatselijke dealer.
