In computerhardware en -software zorgen drie elementen ervoor dat alles werkt zoals het moet (en blijft): beschikbaarheid, betrouwbaarheid en bruikbaarheid. Door deze kwaliteiten in uw computersysteem te maximaliseren, kunt u onvoorziene problemen voorkomen. Deze eigenschappen zullen problemen niet helemaal voorkomen. Maar als er zich problemen voordoen, maken deze eigenschappen het gemakkelijker om problemen op te lossen.
Wat zijn beschikbaarheid, betrouwbaarheid en bruikbaarheid?
Beschikbaarheid verwijst naar de algehele uptime van het computersysteem of de specifieke kenmerken ervan. Een personal computer is bijvoorbeeld beschikbaar voor gebruik als het besturingssysteem ervan is opgestart en actief is. Hoewel gerelateerd aan beschikbaarheid, betekent het concept van betrouwbaarheid iets anders. Betrouwbaarheid verwijst naar de algemene waarschijnlijkheid van een storing in een draaiend systeem. Een perfect betrouwbaar systeem zal genieten van 100 procent beschikbaarheid. Wanneer er echter een storing optreedt, heeft dit op verschillende manieren invloed op de beschikbaarheid, afhankelijk van de aard van het probleem. Onderhoudsgemak heeft ook invloed op de beschikbaarheid. U kunt storingen sneller opsporen en repareren in een onderhoudbaar systeem dan in een onbruikbaar systeem, waardoor u gemiddeld minder uitvaltijd per incident heeft.
Beschikbaarheidsniveaus
De standaardmanier om niveaus of klassen van beschikbaarheid in een computernetwerksysteem te definiëren is een schaal van negens. Zo vertaalt 99 procent uptime zich in twee negens beschikbaarheid, 99,9 procent uptime tot drie negens, enzovoort. De onderstaande tabel illustreert de betekenis van deze schaal. Het drukt elk niveau uit in termen van de maximale hoeveelheid downtime per (niet-spring)jaar die getolereerd kan worden om aan de uptime-eis te voldoen. Het geeft ook enkele voorbeelden van het type systemen dat gewoonlijk aan deze vereisten voldoet.
Het totale tijdsbestek (weken, maanden of jaren) moet worden gespecificeerd om de sterkste betekenis te geven. Een product dat over een periode van één of meerdere jaren 99,9 procent uptime behaalt, heeft zich meer bewezen dan een product waarvan de beschikbaarheid slechts enkele weken is gemeten.
Netwerkbeschikbaarheid: een voorbeeld
Beschikbaarheid is altijd een belangrijk kenmerk van systemen geweest, maar wordt een kritische en complexe uitdaging op netwerken. Netwerkservices worden gewoonlijk over meerdere computers verdeeld en kunnen afhankelijk zijn van verschillende hulpapparaten. Neem bijvoorbeeld het Domain Name System (DNS), dat op internet en particuliere intranetnetwerken wordt gebruikt om een lijst met computernamen bij te houden op basis van hun netwerkadressen. DNS bewaart zijn index van namen en adressen op een server die de primaire DNS-server wordt genoemd. Wanneer een enkele DNS-server in een systeem bestaat, neemt een servercrash alle DNS-mogelijkheden op dat netwerk uit. DNS biedt echter ondersteuning voor gedistribueerde servers. Naast de primaire server kan een beheerder secundaire en tertiaire DNS-servers op het netwerk installeren. Nu is het minder waarschijnlijk dat een storing in een van de drie systemen een volledig verlies van de DNS-service veroorzaakt. Andere soorten netwerkstoringen hebben ook invloed op de DNS-beschikbaarheid. Koppelingsfouten kunnen bijvoorbeeld DNS uitschakelen door het voor clients onmogelijk te maken om met een DNS-server te communiceren. In deze scenario’s is het niet ongebruikelijk dat sommige mensen (afhankelijk van hun fysieke locatie op het netwerk) DNS-toegang verliezen, terwijl anderen onaangetast blijven. Het configureren van meerdere DNS-servers helpt bij het omgaan met deze indirecte storingen die de beschikbaarheid beïnvloeden.
Waargenomen beschikbaarheid versus hoge beschikbaarheid
De timing van storingen speelt een rol bij de gepercipieerde beschikbaarheid van een netwerk. Een bedrijfssysteem dat bijvoorbeeld regelmatig in het weekend uitvalt, kan relatief lage beschikbaarheidscijfers vertonen. Toch wordt deze downtime misschien niet opgemerkt door het reguliere personeel. De netwerkindustrie gebruikt de term hoge beschikbaarheid om te verwijzen naar systemen en technologieën die speciaal zijn ontworpen voor betrouwbaarheid, beschikbaarheid en bruikbaarheid. Dergelijke systemen bevatten doorgaans redundante hardware zoals schijven en voedingen en intelligente software zoals load-balancing en failover-functionaliteit. De moeilijkheid om een hoge beschikbaarheid te bereiken neemt dramatisch toe op de vier-negen- en vijf-negen-niveaus. Leveranciers rekenen dus een kostenpremie voor deze functies.
