Wat te weten
- Diafragma: Vertegenwoordigd door de f-stop. Diafragma regelt de hoeveelheid licht die de camera binnenkomt via de iris in de lens.
- Sluitertijd: bepaalt hoe lang de sluiter open is. Gebruik hoge snelheden om actie te bevriezen, lage snelheden voor omstandigheden met weinig licht.
- ISO: de gevoeligheid van de camera voor licht. Hogere instellingen laten meer licht in de camera toe, met een compromis van het introduceren van ruis en korrel.
In de handmatige modus geeft de camera de volledige controle over alle instellingen aan jou als fotograaf. Als je hebt geoefend met het gebruik van de modi voor diafragmavoorkeuze en sluitertijdvoorkeuze, zul je merken dat het een eenvoudige overgang is naar handmatige camera-instellingen. Laten we eens kijken naar de drie belangrijkste componenten van de handmatige opnamemodus.
Wat is de diafragma-instelling?
Diafragma regelt de hoeveelheid licht die de camera binnenkomt via de iris in de lens. Deze hoeveelheden worden weergegeven door “f-stops”, en een groot diafragma wordt weergegeven door een kleiner aantal. Zo is f/2 bijvoorbeeld een groot diafragma en is f/22 een klein diafragma. Leren over diafragma is een belangrijk aspect van geavanceerde fotografie. Het diafragma regelt echter ook de scherptediepte. Scherptediepte verwijst naar hoeveel van het beeld rondom en achter het onderwerp scherp is. Een kleine scherptediepte wordt weergegeven door een klein getal, dus f2 zou een fotograaf een kleine scherptediepte geven, terwijl f/22 een grote scherptediepte zou geven.
Wat is sluitertijd?
De sluitertijd regelt de hoeveelheid licht die uw camera binnenkomt via de spiegel, dwz door het gat in de camera, in tegenstelling tot de lens. Met DSLR-camera’s kunnen gebruikers de sluitertijd instellen van ongeveer 1/4000ste van een seconde tot ongeveer 30 seconden en op sommige modellen, lamp, waarmee de fotograaf de sluiter zo lang als hij wil open kan houden. Fotografen gebruiken korte sluitertijden om actie te bevriezen en ’s nachts gebruiken ze lange sluitertijden om meer licht in de camera te laten komen. Langere sluitertijden betekenen dat fotografen hun camera’s niet in de hand kunnen houden en een statief moeten gebruiken. Het is algemeen aanvaard dat 1/60e van een seconde de laagste snelheid is waarmee het mogelijk is om uit de hand te werken. Een snelle sluitertijd laat dus maar een kleine hoeveelheid licht de camera binnen, terwijl een lange sluitertijd veel licht in de camera laat.
Wat is de ISO-instelling?
ISO verwijst naar de gevoeligheid van de camera voor licht en vindt zijn oorsprong in filmfotografie, waar verschillende filmsnelheden verschillende gevoeligheden hadden. ISO-instellingen op digitale camera’s variëren doorgaans van 100 tot 6400. Hogere ISO-instellingen laten meer licht in de camera toe en stellen de gebruiker in staat opnamen te maken in situaties met weinig licht. Maar de wisselwerking is dat bij hogere ISO’s het beeld merkbare ruis en korrel begint te vertonen. ISO zou altijd het laatste moeten zijn dat je verandert, omdat ruis nooit wenselijk is. Laat uw ISO standaard op de laagste instelling staan en pas deze alleen aan als dit absoluut noodzakelijk is.
Alles bij elkaar zetten
Dus met al deze dingen om te onthouden, waarom zou je überhaupt in de handmatige modus fotograferen? Het is meestal om alle bovengenoemde redenen: je wilt controle hebben over je scherptediepte omdat je een landschap fotografeert, of je wilt actie bevriezen, of je wilt geen ruis in je afbeelding. En dat zijn nog maar een paar voorbeelden. Naarmate u een meer gevorderde fotograaf wordt, krijgt u meer controle over uw camera. DSLR’s zijn briljant slim, maar ze weten niet altijd wat je probeert te fotograferen. Hun primaire doel is om voldoende licht in de afbeelding te krijgen en ze weten niet altijd wat je met je foto probeert te bereiken. Laat je bijvoorbeeld met je diafragma veel licht in je camera, dan heb je een snellere sluitertijd en een lage ISO nodig, zodat je beeld niet overbelicht wordt. Of, als je een lange sluitertijd gebruikt, heb je waarschijnlijk een kleiner diafragma nodig omdat de sluiter veel licht in de camera laat. Als je eenmaal een algemeen idee hebt, kun je gemakkelijk de verschillende instellingen achterhalen die je moet gebruiken. Welke instellingen je daadwerkelijk nodig hebt, hangt ook af van hoeveel licht er beschikbaar is.
De juiste belichting bereiken
Weten of je de juiste belichting hebt, is niet volledig afhankelijk van giswerk. Alle DSLR’s hebben een meting en een indicator voor het belichtingsniveau. Dit wordt zowel in de zoeker weergegeven als op het LCD-scherm van de camera of op het externe informatiescherm (afhankelijk van het merk en model DSLR dat u heeft). Je herkent het als een lijn met de cijfers -2 (of -3) tot +2 (of +3) eroverheen. De cijfers vertegenwoordigen f-stops en er zijn inkepingen op de lijn die in een derde van een stop is ingesteld. Als je je sluitertijd, diafragma en ISO hebt ingesteld op wat je nodig hebt, druk je de ontspanknop half in en kijk je naar deze regel. Als het een negatief getal aangeeft, betekent dit dat je opname onderbelicht zal zijn en een positief getal betekent overbelichting. Het doel is om een ”nul”-meting te bereiken, hoewel u zich geen zorgen hoeft te maken als het een derde van een tussenstop erover of eronder is, aangezien fotografie subjectief is voor uw eigen oog. Dus als je opname bijvoorbeeld enorm onderbelicht zal zijn, moet je wat meer licht in je opname laten. Afhankelijk van het onderwerp van je afbeelding, kun je vervolgens beslissen of je je diafragma of sluitertijd wilt aanpassen, of, als laatste redmiddel, je ISO. Volg al deze tips en je hebt al snel de volledige handmatige modus onder controle.
