EEN symbolische link lijkt veel op een snelkoppeling op het bureaublad in Windows. De symbolische link verwijst alleen naar de locatie van een bestand. Het verwijderen van een symbolische link heeft geen effect op het fysieke bestand waarnaar de link verwijst. Een symbolische link kan verwijzen naar elk bestand op het huidige bestandssysteem of zelfs naar andere bestandssystemen. Dit maakt het flexibeler dan een harde link. EEN harde link is hetzelfde bestand waarnaar het linkt, maar met een andere naam.
Waarom harde links gebruiken?
Harde links bieden een efficiënte manier om bestanden te ordenen. Stel je voor dat je een foto hebt gemaakt van een brandweerwagen. U hebt de volgende verschillende mappen op uw machine:
- Foto’s van rode dingen
- Foto’s van voertuigen
- Foto’s van hulpdiensten
U kunt een kopie van de foto maken en deze in elk van de mappen plaatsen. Dit betekent dat u drie kopieën van hetzelfde bestand hebt die drie keer zoveel ruimte innemen. Het categoriseren van foto’s door er kopieën van te maken, neemt misschien niet al te veel ruimte in beslag, maar als je hetzelfde zou proberen met video’s, zou je je schijfruimte aanzienlijk verminderen. Een harde link neemt helemaal geen ruimte in beslag. U zou daarom dezelfde video in verschillende categorieën kunnen opslaan (dwz op jaar, genre, cast, regisseurs) zonder uw schijfruimte te beïnvloeden.
Een harde link maken
Maak een harde link met de volgende syntaxis: ln pad/naar/bestand /pad/naar/hard/link
type=”code”> Dit is een goede manier om muziek te organiseren.
Hoe herken je het verschil tussen een harde link en een symbolische link?
U kunt zien of een bestand een harde link heeft door de te gebruiken ls commando: ls -lt
type=”code”> Een standaardbestand zonder links ziet er als volgt uit: -rw-r–r– 1 gary gary 1000 18 december 21:52 poison.mp3
type=”code”> De kolommen zijn als volgt:
- -rw-r–r– = rechten
- 1 = aantal schakels
- gary = groep
- gary = eigenaar
- 1000 = bestandsgrootte
- 18 dec = datum
- 21:52 = tijd
- vergif.mp3 = bestandsnaam
Als dit een harde link was, zou de uitvoer er als volgt uitzien: -rw-r–r– 2 gary gary 1000 18 december 21:52 poison.mp3
type=”code”> Merk op dat het aantal links in de kolom 2 toont. Elke keer dat een harde link wordt gemaakt, zal dat aantal toenemen. Een symbolische link ziet er als volgt uit: -rw-r–r– 1 gary gary 1000 18 december 21:52 poison.mp3 -> poison.mp3
type=”code”> Je kunt duidelijk zien dat het ene bestand naar het andere verwijst.
Hoe u alle harde links naar een bestand kunt vinden
Alle bestanden in uw Linux-systeem bevatten een inodenummer dat het bestand op unieke wijze identificeert. Een bestand en zijn harde link zullen dezelfde inode bevatten. Om het inodenummer voor een bestand te zien, typt u het volgende commando: ls -i
type=”code”> De uitvoer voor een enkel bestand is als volgt: 1234567 bestandsnaam
type=”code”> Om de harde links voor een bestand te vinden, hoeft u alleen maar naar alle bestanden met dezelfde inode te zoeken (dwz 1234567). U kunt dat doen met het volgende commando: find ~/ -xdev -inum 1234567
type=”code”>
