Herontdek een klassieker met 4K ‘Baldur’s Gate: Dark Alliance’

Belangrijkste leerpunten

• Het origineel Baldur’s Gate: Dark Alliance is onlangs opnieuw uitgebracht in 4K voor moderne platforms.
• Verrassend genoeg is het nog steeds een prima coöpspel, en daar zijn er nooit genoeg van.
• Het is echter een totale slog als je alleen speelt.

De originele 2001 Baldur’s Gate: Dark Alliance is een van die games die niet helemaal het respect krijgt dat het verdient, en met zijn nieuwe heruitgave voor pc en huidige consoles, krijgt het misschien een tweede kans. Het wordt nu opnieuw uitgebracht om een ​​hype op te bouwen voor het vervolg, simpelweg genaamd Dark Alliance, die begin volgende maand op pc en consoles verschijnt. Toen ik het in 2021 speelde, was ik vergeten hoe fundamenteel het is. Het is heel erg een dieet Diablo, een poging om de smash-and-grab-gameplay van een goede dungeon-crawler om te zetten in een console-vriendelijke, Kerkers en Draken-thema formaat. Het origineel Dark Alliance voelt zich nu een beetje kaal, maar het plaatst ook bijna nul onzin tussen jou en de actie. Het weet dat je hier bent om dingen te breken, monsters te raken en op zoek te gaan naar buit, dus het gooit je direct in je eerste avontuur en houdt niet op. Het is niet zo goed verouderd, maar het is nog steeds verrassend solide. “Het is altijd leuk om kerkers te plunderen en zombies te vernietigen met een vriend op sleeptouw…”

Breek vaten, krijg geld

Jij speelt het origineel Dark Alliance als een van de drie onopvallende avonturiers – een dwergenjager, een menselijke boogschutter of een elventovenares – die naar de stad Baldur’s Gate in de Forgotten Realms zijn gekomen op zoek naar roem en fortuin. Uiteraard word je binnen enkele minuten na het betreden van de stad op je hoofd geslagen en beroofd. Met een enkel roestig mes en geen geld meer, kun je helemaal opnieuw beginnen, te beginnen met de inmiddels traditionele inleidende zoektocht waarbij je gigantisch ongedierte uit de kelder van een herbergier verwijdert. Dat begint je op een lineaire reeks missies die je uiteindelijk voelt als een toer met de grootste hits van Kerkers en Draken, die je over de hele Sword Coast brengt. Voor het einde van het spel vecht je tegen de meeste klassieke monsters van D&D, zoals groen slijm, gelatineuze kubussen, toeschouwers, drow-elven, hagedissenvolk, intelligente ondoden en natuurlijk een draak.

Dark Alliance loopt van een eenvoudige formule, waar het de klassieker combineert D&D monsters met een vereenvoudigde maar speelbare versie van DiabloHet is slechts één-meer-kamer-verslaving, maar het werkt nu nog steeds. Ongebruikelijk voor veel van de recente heruitgaven van dit jaar, is het niet alleen nostalgie; de kerngameplay is er nog steeds en nog steeds vermakelijk. Het is echter niet echt een solo-vriendelijke game. Ik krijg het gevoel dat Dark Alliance is ontworpen met co-op in gedachten. De vijanden zijn behoorlijk dom en het is gemakkelijk om te profiteren van hun patronen, maar er zijn een veel van hen. Het is gemakkelijk om overweldigd te raken in de modus voor één speler. Dat gaat dubbel als je speelt, zoals ik deed, als de tovenares, die een traditioneel ‘glazen kanon’-archetype is. Ze is een natuurkracht als je eenmaal de vuurbalspreuk kunt leren, maar op lage niveaus wil je echt een andere speler erbij hebben, zodat je je erachter kunt verschuilen. Je lijdt door een paar niveaus van zwakte, zodat je later in een eenvrouwsapocalyps kunt veranderen.

Alle juiste fouten

Dat is eigenlijk het vreemde aan spelen Dark Alliance vandaag. Het houdt je hand niet vast. In de afgelopen 20 jaar, videogames. in het algemeen, en in het bijzonder kerkercrawlers, hebben veel mechanica van kwaliteit van leven overgenomen om zichzelf gebruiksvriendelijker te maken, waarvan ik er veel als vanzelfsprekend ben gaan beschouwen.

Het zijn een heleboel simpele dingen, zoals automatisch opslaan, een gekleurde omtrek toevoegen rond items waarmee interactie kan worden aangegaan, de buit laten gloeien, zodat het gemakkelijk te herkennen is, of de statistieken van twee apparaten in één oogopslag kunnen vergelijken. Trouwens, het heeft ook een personage dat volkomen nutteloos is voor de eerste vijf niveaus of zo, zelfs als ze een squishy tovenaar is.

Dark Alliance heeft geen van die handige functies. Omdat het destijds een hit was, wat leidde tot een vervolg en veel navolgers, zou ik zo ver gaan dat ik me afvroeg of Dark Alliance’s verschillende eigenaardigheden maken deel uit van wat ertoe heeft geleid dat latere ontwikkelaars deze verbeteringen in de eerste plaats hebben doorgevoerd. Het geeft het spel het gevoel dat het een speelbare ruwe versie is. Dark Alliance heeft verrassend goede graphics, solide gameplay, vergeetbare muziek, een verhaal dat kan worden overgeslagen en veel kleine irritaties, waarvan er vele later uit het genre werden uitgewerkt. Het is de moeite waard om het nu te proberen als een goedkoop coöpspel, zolang je je verwachtingen maar laag houdt. Het is altijd leuk om kerkers te plunderen en zombies te vernietigen met een vriend op sleeptouw, en Dark Alliance is in de kern zo eenvoudig dat die irritaties die ik noemde nooit echt verder gaan dan kleingeestigheid.