In computer- en netwerktechnologie vertegenwoordigt een octet een 8-bits hoeveelheid. Octetten variëren in wiskundige waarde van 0 tot 255. De term octet wordt ook gebruikt in andere contexten, zoals muziekuitvoeringen, om te verwijzen naar een groep van acht personen of delen.
Octetten versus bytes
Alle moderne computersystemen implementeren een byte als een hoeveelheid van acht bits. Octetten en bytes zijn hetzelfde vanuit dit perspectief. Om deze reden worden de twee termen door elkaar gebruikt. Historisch gezien ondersteunden computers echter bytes met verschillende aantallen bits; octetten en bytes betekenen in deze context verschillende dingen. Netwerkprofessionals begonnen jaren geleden de term octet te gebruiken om dit onderscheid te behouden. Computersysteemingenieurs gebruiken de term nibble vaak wanneer ze verwijzen naar een vier-bits hoeveelheid (een half octet of byte) in plaats van het een half octet (of kwartet, zoals gebruikelijk is in muziek) te noemen.
Octet-strings in IP-adressen en netwerkprotocollen
De term octetstring verwijst naar een verzameling van een willekeurig aantal gerelateerde octetten. Octetstrings worden vaak aangetroffen in IP-adressering (Internet Protocol), waarbij de vier bytes van een IPv4-adres uit vier octetten bestaan. In decimale notatie verschijnt een IP-adres als: [octet].[octet].[octet].[octet], als in 192.168.0.1. Een IPv6-adres bevat 16 octetten in plaats van vier. Terwijl IPv4-notatie elk afzonderlijk octet scheidt met een punt (.), scheidt IPv6-notatie paren octetten met een dubbele punt (:), bijvoorbeeld, [octet][octet]:[octet][octet]: … :[octet][octet].
Kop-en voetteksten
Octetten verwijzen ook naar individuele byte-eenheden in kop- en voetteksten van netwerkprotocollen. Netwerkingenieurs classificeren protocollen soms als octet stuffing of octet counting.
- Een octet stuffing-protocol ondersteunt berichteenheden met hardgecodeerde reeksen bits (een of meer octetten) die zijn ingevoegd om het einde van het bericht aan te duiden.
- Een octettelprotocol ondersteunt berichteenheden waarvan de grootte (aantal octetten) is gecodeerd in de protocolkop.
Met beide benaderingen kunnen berichtontvangers bepalen wanneer ze klaar zijn met het verwerken van de binnenkomende gegevens. Elk heeft voordelen, afhankelijk van het beoogde gebruik van het protocol. Een derde methode, genaamd connection blasting, laat de afzender van het bericht het einde van de verbinding beëindigen om aan te geven dat er geen gegevens meer worden verzonden.
Octet-stream
In webbrowsers verwijst het MIME-type application/octet-stream naar een binair bestand dat door de server wordt geleverd via een HTTP-verbinding. Webclients gebruiken doorgaans octet-streams wanneer ze met meerdere typen binaire bestanden werken en wanneer ze het type niet kunnen herkennen aan de bestandsnaam of om een bepaald formaat aan te nemen. Browsers vragen de gebruiker vaak om het bestandstype van een octetstream te identificeren door het bestand op te slaan met een specifieke bestandsnaamextensie.
