Belangrijkste leerpunten
- Recente Macs, iPhones en iPads kunnen witte pixels “overdrijven” om het dynamische bereik van een beeldscherm te vergroten.
- HDR-filmclips worden helderder weergegeven dan de puur witte achtergrond eromheen.
- Je hebt een Apple-apparaat met een ingebouwd display nodig om het effect te zien.
Dit is wild: als je naar een HDR-video op de juiste Mac of recente iPhones kijkt, is het wit helderder dan het helderste deel van het scherm. Apple noemt het EDR en het zou in de toekomst de standaard voor beeldschermen kunnen worden. HDR, of High Dynamic Range, is wanneer een tv- of computerscherm een groter bereik van donker tot licht laat zien, met zwarter zwart en witter wit, en een groter aantal kleuren. Als je naar HDR-compatibele films kijkt, krijg je dit uitgebreide bereik te zien. Dat is cool en zo, maar wat als je een miniatuur van een HDR-clip bekijkt op een niet-HDR-scherm? Dat is waar EDR om de hoek komt kijken. “Het is één ding om HDR-video te zien op een HDR-tv, waar het hele beeld er gewoon helderder en rijker uitziet. Het is iets anders om dit soort beelden gepresenteerd te zien in de al lang bekende context van een computerscherm vol van mappictogrammen en bestandsnamen”, schrijft visual effects-kunstenaar Stu Maschwitz op zijn prolost-industrieblog. “Het is alsof je door een kunstgalerie wandelt en een schilderij tegenkomt met zijn eigen tegenlicht.”
Apple’s EDR
Apple’s EDR, of Extended Dynamic Range, gebruikt een aantal slimme trucs om zowel HDR als SDR (Standard Dynamic Range) samen op hetzelfde scherm weer te geven. Het werkt zelfs op oudere Macs die nooit zijn verkocht met HDR-schermen. Het werkt als volgt: normaal gesproken wordt een helderheid gecodeerd over 256 stappen, waarbij nul puur zwart is en 255 puur wit. Wanneer de Mac de HDR-video verwerkt, wijst hij 0-255 toe aan de gewone vensters en andere dingen op het scherm, maar wijst hij ook getallen boven 255 toe aan de HDR-video. De truc komt wanneer de hele partij wordt weergegeven en werkt alleen als de helderheid van uw scherm lager is dan 100%. De Mac versterkt vervolgens delen van het scherm om helderdere pixels weer te geven, terwijl de omringende interface enigszins wordt gedimd. Als je een recente iPhone of iPad hebt, kun je deze nu bekijken door een HDR-video te vinden. Of je kunt er een globaal beeld van krijgen in deze video van Maschwitz:
Wie kan het wat schelen?
Is EDR meer dan een handige truc? Ja en nee. Voor de meesten van ons is dit niet meer dan een gimmick, maar voor videoprofessionals maakt het het gemakkelijker om clips vooraf te bekijken zonder ze in een speciale app te hoeven openen. En je zou ook kunnen beweren dat kleur een gimmick was toen de originele Macintosh perfect in staat was om tekst op zijn zwart-wit scherm te bewerken. Of dat ‘Retina’-schermen met hoge resolutie een gimmick waren. “Het is alsof je door een kunstgalerie wandelt en een schilderij tegenkomt met zijn eigen tegenlicht.” Het punt is dat deze gimmicks snel genormaliseerd worden en essentieel worden. Dat is wat hier gebeurt. Apple normaliseert HDR, dat kan worden bekeken op zijn apparaten, en zelfs kan worden opgenomen met de iPhone 12. Binnenkort zullen we er zo aan gewend zijn dat als concurrenten niet volgen, hun apparaten er in vergelijking eenvoudig uit zullen zien. Dus nee, we hebben geen EDR nodig op onze telefoons en laptops, maar – net als retina-resolutie – als we er eenmaal aan gewend zijn, wordt het moeilijk om terug te gaan.