Belangrijkste leerpunten
- Geruchten zeggen dat Leica dit jaar een “goedkope” filmcamera uit de M-serie zal verkopen.
- De iPhone is de spirituele opvolger van de originele Leica I.
- Leica’s zijn nu zo duur dat ze eigenlijk gewoon sieraden voor nerds zijn.
In 2021 zal Leica een meer betaalbare versie van zijn M-serie filmcamera’s verkopen. Dat is een slimme zet, want zijn digitale camera’s zijn een absurd merk van nerdsieraden geworden en zijn zowel functioneel als qua geest vervangen door de iPhone in je zak. De iPhone-camera van vandaag is alles wat de Leica was die ik in 1925 was. “Niemand koopt Leica om foto’s te maken”, schrijft fotograaf en criticus Ken Rockwell. “Leica is een levensstijl, geen merk. Onze iPhones, Canons en Nikons maken veel betere foto’s dan welke Leica dan ook. Leica’s zijn kerstballen voor mannen die van mooie dingen houden, niet voor mensen die geweldige foto’s willen maken.” In 1925 was de Leica I een soort openbaring. Het was veel kleiner dan andere camera’s, omdat het 35 mm-film gebruikte. Fotografen hoefden niet langer een enorm apparaat met een statief te dragen. Tegenwoordig wordt 35 mm-film ‘full frame’ genoemd, maar toen werd zelfs grote rolfilm als ‘miniatuur’ beschouwd. Maar ondanks deze kleine “sensor”, veranderde het de toekomst van fotografie. Klinkt bekend?
De iPhone-camera
De camera van de iPhone is gewoon ongelooflijk. Het heeft misschien niet de regelrechte beeldkwaliteit van camera’s met grotere sensoren (net als die originele Leica), maar het maakt dit meer dan goed door de foto’s te verwerken terwijl je ze maakt met een absurd krachtige computer. De vergelijkingen tussen iPhone en vroege Leica houden daar niet op. Het is zowel duurder als beter gebouwd dan andere telefoons, en net als de Leica was ik gemakkelijker te dragen en te gebruiken dan conventionele camera’s van die tijd, de iPhone maakt alle gewone camera’s onhandig en onhandig in vergelijking.
Ondertussen is de Leica van vandaag meer een lifestyle-merk. In 2000 kocht modemerk Hermes een belang van 31,5% in Leica (en verkocht het in 2006). Een filmcamera van Leica kost je meer dan $ 5.000, en één model heeft niet eens een lichtmeter. En onthoud, dit is slechts een doos voor een lens en een filmrol. Als je een digitale Leica M wilt, kost dat $ 8K, en dan moet je een lens kopen, die begint bij $ 2.595). Technisch gezien maakt Leica mooie, competente camera’s, maar ze zijn bewust retro. Je moet bijvoorbeeld de hele onderkant van de camera verwijderen om de batterij te vervangen, want zo moest je een film verwisselen. En sommige filmmodellen hebben niet eens een zwengel op de terugspoelknop, dus je moet hem met de vingertoppen draaien. Deze camera’s zijn geschikt voor puristen. En zoals we weten, zou ‘purist’ gewoon een andere naam kunnen zijn voor mensen die niets nieuws leuk vinden.
Zijn iPhone-foto’s net zo goed als Leica-foto’s?
Ja en nee. Net zoals de originele 35 mm Leica’s de beelddetails en kwaliteit van grotere filmcamera’s niet konden benaderen, kan de kleine sensor van de iPhone de full-frame sensoren niet aan. Maar het maakt niet uit. De kansen en creativiteit die worden ontketend door een camera die altijd klaar staat, compenseert meer dan het kwaliteitsverlies. Denk aan enkele iconische foto’s uit de 20e eeuw. Zou een van hen minder belangrijk of minder succesvol zijn geweest als ze vanaf vandaag op een iPhone waren genomen? Weinig van Robert Capa’s foto’s waren zelfs scherp, inclusief zijn foto van een soldaat die tijdens de Spaanse Burgeroorlog werd genomen. Henri Cartier Bresson, misschien wel de fotograaf die het meest geassocieerd wordt met de Leica, vertrouwde op timing, compositie en gevoel voor eigenzinnigheid voor zijn foto’s. Geen van deze zou worden aangetast door een iPhone-camera te gebruiken.
En zoals hierboven vermeld, kun je met de computer in de iPhone foto’s maken die onmogelijk zijn met een gewone camera. De nachtmodus bijvoorbeeld, of de intelligente HDR, belicht automatisch verschillende delen van het beeld anders om een beter resultaat te krijgen. Net als die vroege Leica’s, is de iPhone druk bezig met het verstoren van fotografie, terwijl de eigenaren van Leicas van $ 8.000 ruzie maken over de beste manier om de verf van de hoeken van de koperen bovenplaat te wrijven om het er gebruikt uit te laten zien. “Leica’s zijn niet meer bezig met het maken van foto’s sinds ze in de jaren zestig verouderd raakten”, schrijft Rockwell, “maar het grootste deel van de prijs wordt betaald voor immateriële zaken zoals bloedlijn en erfgoed.”
