Hoewel de grafische pakketbeheerder die standaard bij Ubuntu Linux wordt geleverd goed is, is hij niet perfect – deze grafische tools delen vaak alleen populaire of aanbevolen apps, waardoor potentieel duizenden extra programma’s verborgen blijven in de vergetelheid. Deze tools fungeren als een mooie front-end voor de Geavanceerde verpakkingstool. APT is het standaard pakketbeheerframework voor Ubuntu en verschillende andere populaire distributies. Dus in plaats van te vertrouwen op een afgeslankt menu van een grafisch installatieprogramma, waarom zou u niet gewoon zelf op APT gebaseerde tools gebruiken? Het rechtstreeks aanroepen van APT vereist toegang tot een shell-prompt, die u kunt starten door op . te drukken Ctrl+Alt+T om het Terminal-programma te openen. De hieronder beschreven procedures werken op alle momenteel ondersteunde versies van Ubuntu Linux.
Een opmerking over pakketbeheer
Om in Microsoft Windows een nieuw programma te installeren, moet u het installatieprogramma downloaden en uitvoeren, of — als het een “draagbare app” is — de programmabestanden uitpakken naar een locatie op uw bestandssysteem. Linux heeft echter een veelvoud aan methoden voor het installeren en beheren van software. De bestanden voor het installeren van software worden meestal a pakket en pakketten zijn er in veel verschillende smaken. Ubuntu gebruikt bijvoorbeeld de conventies van de Debian-distributiefamilie waar het vandaan komt, dus Ubuntu-pakketten eindigen op .DEB. Ubuntu ondersteunt echter ook methoden zoals installeren en compileren vanuit broncode of de nieuwere Snap-pakketten. Een pakketbeheerder fungeert als verkeersagent voor: afhankelijkheden, of webben van onderlinge afhankelijkheid tussen pakketten. Sommige pakketten vereisen naast hun eigen pakketten ook specifieke andere pakketten; andere vereisen dat sommige pakketten worden verwijderd voordat ze werken. APT en de hulpprogramma’s die het aanroepen, pakken afhankelijkheden namens u aan, maar de specifieke opdrachten die u met deze hulpprogramma’s gebruikt, bepalen hoe ze afhankelijkheden aanpakken. Elk type pakketbeheerframework en elke specifieke Linux-distributie onderhoudt een bibliotheek met software waarvan wordt verwacht dat deze eraan werkt. Die bibliotheken heten opslagplaatsen. Hoewel de pakketbeheerders voor elke distributie de repository’s van die distributie standaard in de pakketbeheertool opnemen, komen op zichzelf staande apps – met name de belangrijkste – uit hun eigen repositories. Om software van hen toe te voegen, moet u eerst de repository toevoegen aan uw pakketbeheertool.
Pakketbeheer op Ubuntu
Hoewel je vrij bent om de GUI te gebruiken om applicaties te installeren en te beheren, gebruiken ervaren gebruikers (evenals mensen die meer nodig hebben dan de beperkte selectie die de GUI biedt) standaard een shell-programma dat een interface heeft met APT. Het standaardcommando om toegang te krijgen tot APT—intuïtief, maar verwarrend, genaamd geschikt— beheert het meeste werk voor u. In de Ubuntu-documentatie ziet u een verschil tussen: geschikt en apt-get. De eerste is geoptimaliseerd voor menselijke interactie; de laatste sluit directer aan op de binnenkant van het besturingssysteem en APT als raamwerk. Om het nog leuker te maken, is er een hulpprogramma voor pakketbeheer genaamd geschiktheid is anders dan beide geschikt en apt-get. Hoewel er enkele syntactische verschillen en kleine vermogensverschillen zijn tussen geschikt en apt-krijgen, je bent over het algemeen prima in gebruik geschikt behalve wanneer de extra vuurkracht van apt-get kan logischer zijn (of als je veel vloeiender bent in Linux-pakketbeheer dan de gemiddelde beer). Om toegang te krijgen tot APT, ongeacht het shell-programma, moet u verhoogde privileges gebruiken. U moet dus een beroep doen op sudo; anders wordt APT-toegang geweigerd:
Een cool ding over geschikt en apt-get? Ze ondersteunen allebei de -y vlag om automatisch “Y” te antwoorden bij elke prompt die uw bevestiging vereist. Deze snelkoppeling is handig wanneer u een omgeving voor het eerst in een tijdje bijwerkt en anders bepaalde upgrades mogelijk tientallen keren zou moeten bevestigen.
Hoe APT met repositories te synchroniseren
Om de index van pakketten van uw computer te vernieuwen in elk van de opslagplaatsen waarmee het is verbonden, gebruikt u de geschikte update opdracht. Deze opdracht — die, als een kwestie van goed huishouding, altijd het eerste zou moeten zijn dat u aanroept voordat u andere pakketwijzigingen aanbrengt — synchroniseert uw lokale kopie van beschikbare pakketten en hun versies met de huidige-statusindex met de repositories. Voer dit uit: sudo apt update
type=”code”>
geschikt updates verwerkt. Het geeft af en toe fouten over bijvoorbeeld ontbrekende beveiligingssleutels of andere fouten. Bekijk de uitvoer van de opdracht om te bepalen of u kritieke configuratiefouten hebt ondervonden. Een leuk ding over hardlopen geschikte update is dat het een geweldige, snelle verkenning is van de staat van uw pakketbeheeromgeving. Bezoek de gemeenschapsdocumentatiepagina van Ubuntu voor gedetailleerde instructies voor het toevoegen van nieuwe softwarebronnen.
Ubuntu Linux-pakketten bijwerken
Gebruik de volgende opdracht om pakketten op uw computer bij te werken: sudo apt upgrade -y
type=”code”> Updates zijn eenvoudig, maar er is een addertje onder het gras. Een verschil tussen geschikt en apt-get is dat de laatste verschillende soorten upgrades ondersteunt. Bijvoorbeeld, apt-get update en apt-get dist-upgrade beide verschillen enigszins van geschikte upgrade:
- apt-get upgrade: werkt het pakket bij, maar verwijdert standaard geen andere pakketten of voegt geen nieuwe toe. In plaats daarvan zal de upgrade mislukken als er toegevoegde of verwijderde afhankelijkheden nodig zijn.
- apt-get dist-upgrade: Updates en verwijdert eerdere versies van het pakket, inclusief afhankelijkheden.
- geschikte upgrade: Functies als apt-get upgrade –met-nieuwe-pakketten, wat een mooie manier is om te zeggen dat het wordt bijgewerkt, maar eerdere versies niet verwijdert, maar toch doet installeer nieuwe pakketten (maar verwijder ze niet) als dit nodig is om aan de afhankelijkheden te voldoen.
Als je het goed vindt geschikt als u pakketten wilt verwijderen om aan afhankelijkheden te voldoen, gebruikt u in plaats daarvan de optie voor volledige upgrade:
sudo apt volledige upgrade -y
Nieuwe software zoeken en installeren
Nadat je je repositories hebt bijgewerkt en bestaande pakketten hebt geüpgraded, kun je nieuwe programma’s zoeken en installeren. Gebruik de geschikt zoeken en apt tonen commando’s om naar nieuwe software te zoeken en hun technische vereisten te verkennen. Deze eerste opdracht doorzoekt alle geldige repositories waarmee u verbinding hebt gemaakt, volgens specifieke zoektermen: sudo apt show
type=”code”> Als u bijvoorbeeld naar een webbrowser wilt zoeken, typt u het volgende: sudo apt search “webbrowser”
type=”code”>
Om meer informatie over een pakket te krijgen, typt u het volgende: sudo apt show
type=”code”> Bijvoorbeeld een apt tonen commando voor de chroom-browser pakket toont nogal wat technische informatie:
Gebruik sudo apt-cache show in plaats daarvan om aanzienlijk meer technische informatie over het pakket te verkrijgen. Nadat u de naam van het gewenste pakket hebt gevonden, installeert u het met de geschikt installeren opdracht. Om de . te installeren chroom-browser pakket, typ bijvoorbeeld: sudo apt install chromium-browser
type=”code”> En u wordt gevraagd de extra pakketten te installeren die chroom-browser hangt af van. (Als je de hebt gebruikt -y vlag, zou de opdracht worden uitgevoerd zonder de prompt.)
Pakketten opruimen
een paar andere geschikt-gerelateerde commando’s zijn nuttig:
- apt opnieuw installeren: installeert het pakket opnieuw vanuit de bron van de repository, handig als je denkt dat je een programma hebt gebroken dat je leuk vindt.
- geschikt verwijderen: verwijdert een pakket, maar laat door de gebruiker geconfigureerde bestanden op hun plaats.
- apt purge: verwijdert een pakket en ook alle bijbehorende bestanden, inclusief gebruikersconfiguratiebestanden.
- apt autoremove: Verwijdert pakketten die als afhankelijkheden waren geïnstalleerd, maar die nu verweesd zijn, aangezien ze verouderd zijn of het andere pakket is verwijderd. Als u deze opdracht af en toe uitvoert, kunt u wat schijfruimte vrijmaken.
Wanneer u een pakket installeert, wordt een bestand met de extensie .DEB gedownload en in de map geplaatst /var/cache/apt/pakketten. Het pakket wordt vervolgens vanuit die map geïnstalleerd. Wis de mappen /var/cache/apt/pakketten en /var/cache/apt/packages/partial door het volgende commando te gebruiken: sudo apt-get clean
type=”code”>