Belangrijkste leerpunten
- Dungeon of the Endless: Apogee brengt de iconische gameplay van de originele titel naar mobiele apparaten.
- Hoewel niet helemaal foutloos, Dungeon of the Endless: Apogee biedt een uitdagende en verfrissende ervaring.
- Elke mislukking voelt als een nieuwe stap naar succes, en hoewel je zelden wint, is er iets dat je er steeds weer in trekt.
Na een aantal slopende minuten van het verkennen van donkere kamers en bijna in het stof bijten, heb ik eindelijk de uitweg gevonden. Ik stuur mijn sterkste personage terug voor de Crystal – een mysterieus item dat nodig is om te ontsnappen – en laat de anderen wachten bij de deuropening naar het volgende niveau. Dat was mijn laatste fout. Binnen enkele ogenblikken is mijn hele team gedecimeerd en staar ik met open mond naar de game over screen. Vaak bekend om hun extreme moeilijkheidsgraad en permadeath-functies, spellen zoals Dungeon of the Endless: Apogee zijn brutaal en dwingen je keer op keer te sterven terwijl je naar je algemene doel streeft. In Hoogtepunt, moeten spelers kamers leegmaken, verschillende upgrades bouwen en de uitgang vinden. Eenmaal gevonden, moet je teruggaan naar het begin van het level, het kristal pakken en het naar het einde begeleiden. Het probleem is echter dat het oppakken van het kristal ervoor zorgt dat bijna elke vijand in het level respawnt, waardoor dat eens duidelijke pad nu wemelt van dingen die je willen doden.
Getekend, maar mooi
Dungeon of the Endless: Apogee slaagt als je faalt. Het hele doel van de game is om je tot het uiterste te drijven en je te dwingen levels steeds opnieuw te spelen terwijl je verder duikt in het labyrint dat ontwikkelaar Amplitude Studios heeft gecreëerd.
Hoogtepunt, dat in wezen een mobiele versie is van de originele game die in 2014 op pc werd uitgebracht, brengt het beste van die titel binnen handbereik. Het is een overgang die, hoewel niet vlekkeloos, goed werk levert om alles voor je neus te zetten.
Verkenning in Hoogtepunt is eenvoudig, vaak hoef je alleen maar op het personage te tikken dat je wilt verplaatsen en vervolgens op de kamer waar je naartoe wilt. Je kunt ook op verschillende deuren tikken om ze te openen, en dit alles werkt samen om een goede bewegingsstroom te creëren terwijl je elk kerkerniveau verkent. Automatische aanval is ook een belangrijke functie, wat betekent dat u zich geen zorgen hoeft te maken over het balanceren van complexe combinaties van aanvallen. Het is ook uitzonderlijk gemakkelijk om in een game te springen, en vanwege de stilistische en retro-uitziende graphics, duwt het je telefoon nooit zo ver dat het voelt alsof je je hand tegen een hete kachel aanraakt.
Hobbels en blauwe plekken
Er zijn echter een paar glitches in het mainframe. Ten eerste is de tekst van het spel abominabel klein, waardoor het vaak moeilijk te lezen is. Dit is niet zo’n groot probleem als je eenmaal weet waar alles is, maar het kan nog steeds vervelend zijn als je probeert bij te houden hoeveel gezondheid je groepsleden hebben, of als je een belangrijke pop-up probeert te lezen berichten. Gelukkig is dit geen spel dat veel lezen vereist, dus je hoeft je er geen zorgen over te maken als je eenmaal binnen bent en de verschillende niveaus verkent.
Een van de belangrijkste gameplay-elementen in Dungeon of the Endless: Apogee is het inschakelen van kamers met behulp van een materiaal genaamd Dust. Je kunt torentjes bouwen, fabrieken die voedsel maken en andere kleine gadgets, maar je hebt nooit genoeg stof om elke kamer van stroom te voorzien. Dit betekent dat veel kamers in de oorspronkelijke donkere staat blijven waarin je ze aantrof, waardoor vijanden willekeurig opnieuw kunnen verschijnen tijdens je spel. Helaas kunnen de helderheidsniveaus van de game erg moeilijk zijn om door te werken. In sommige kamers kon ik vaak niets zien, omdat de game gewoon niet helder genoeg was om te laten zien wat er gebeurde. Dit kan tot frustrerende nederlagen leiden, vooral in moeilijkere kamers. Net als het tekstprobleem, is het iets waar je aan went, maar het komt altijd weer terug tijdens het spelen.
Succes met elke mislukking
Ondanks zijn gebreken, Dungeon of the Endless: Apogee is een geweldige haven. Kleine tekst en donkere kamers zijn dingen die je onderweg kunt omzeilen, en ze bederven de algehele ervaring niet helemaal. In staat zijn om mijn telefoon eruit te halen en in het labyrint te springen, is buitengewoon aanlokkelijk, en de afgelopen dagen merkte ik dat ik me tot het spel wendde in plaats van andere apps die ik tijdens mijn downtime zou doorbladeren. Elke mislukking is een kans om de volgende keer te slagen, en Dungeon of the Endless: Apogee weet de geest van dat idee perfect te vangen.
Als je het doom scrollen op Twitter en TikTok beu bent, en je wilt een game proberen die je uitdaagt en je mislukkingen viert (op een goede manier), dan raad ik aan om op te pakken Dungeon of the Endless: Apogee op Android of iOS. De herspeelbaarheid is perfect om snel in het spel te duiken, en hoe slecht je er ook in bent, je zult altijd nieuwe redenen vinden om jezelf een schouderklopje te geven, iets waar we allemaal wel wat meer van zouden kunnen gebruiken.