Dankzij inbelnetwerktechnologie kunnen pc’s en andere netwerkapparaten verbinding maken met externe netwerken via standaard telefoonlijnen. Toen het World Wide Web in de jaren negentig in populariteit explodeerde, was inbellen het meest voorkomende type internetdienst dat beschikbaar was, maar tegenwoordig hebben veel snellere breedbandinternetdiensten het bijna volledig vervangen.
Een inbelnetwerk gebruiken
Online gaan via een inbelverbinding werkt tegenwoordig hetzelfde als in de begindagen van het internet. Een huishouden neemt een abonnement op een abonnement bij een inbel-internetprovider, sluit een inbelmodem aan op de telefoonlijn thuis en belt een openbaar toegangsnummer om een online verbinding tot stand te brengen. Het thuismodem belt een ander modem van de provider (maakt daarbij een onderscheidend scala aan geluiden). Nadat de twee modems onderling compatibele instellingen hebben onderhandeld, wordt de verbinding tot stand gebracht en blijven de twee modems netwerkverkeer uitwisselen totdat de ene of de andere de verbinding verbreekt. Het delen van een inbelinternetservice tussen meerdere apparaten binnen het thuisnetwerk kan op verschillende manieren worden bereikt. Houd er rekening mee dat moderne breedbandrouters het delen van inbelverbindingen niet ondersteunen. In tegenstelling tot vaste breedband internetdiensten, kan een inbelabonnement worden gebruikt vanaf elke locatie waar openbare telefoons beschikbaar zijn. EarthLink dial-up (nu Windstream genoemd), bijvoorbeeld, biedt enkele duizenden toegangsnummers voor de Verenigde Staten en Noord-Amerika.
Snelheid van inbelnetwerken
Inbelnetwerken presteren naar moderne maatstaven extreem slecht vanwege de beperkingen van traditionele modemtechnologie. De allereerste modems werden gemaakt in de jaren vijftig en zestig; ze werkten met snelheden gemeten als 110 en 300 baud (een eenheid van analoge signaalmeting genoemd naar Emile Baudot). Dat komt overeen met 110-300 bits per seconde (bps). Moderne inbelmodems kunnen vanwege technische beperkingen maximaal 56 Kbps (0,056 Mbps) halen. Providers zoals Earthlink/Windstream adverteren netwerkversnellingstechnologie die beweert de prestaties van inbelverbindingen aanzienlijk te verbeteren met behulp van compressie- en caching-technieken. Hoewel inbelversnellers de maximale limieten van de telefoonlijn niet verhogen, kunnen ze in sommige situaties helpen deze efficiënter te gebruiken. De algehele prestaties van inbellen zijn nauwelijks voldoende voor het lezen van e-mails en het surfen op eenvoudige websites.
Inbellen versus DSL
Inbel- en Digital Subscriber Line (DSL)-technologieën maken beide internettoegang via telefoonlijnen mogelijk. DSL bereikt snelheden die meer dan 100 keer hoger zijn dan die van inbelverbindingen dankzij de geavanceerde digitale signaleringstechnologie. DSL werkt ook op zeer hoge signaalfrequenties, waardoor een huishouden dezelfde telefoonlijn kan gebruiken voor zowel spraakoproepen als internetdiensten. Inbellen vereist daarentegen exclusieve toegang tot de telefoonlijn; wanneer verbonden met inbelinternet, kan het huishouden het niet gebruiken om te bellen. Inbelsystemen maken gebruik van speciale netwerkprotocollen zoals Point-to-Point Protocol (PPP), dat later de basis werd voor de PPP over Ethernet (PPPoE)-technologie die bij DSL wordt gebruikt.
