Ik ben geen fitnessfanaat. Ik ben er niet eens in de buurt een en, eerlijk gezegd, had ik de laatste tijd niet eens een poging gedaan om gezond te worden. Toen kwamen de PlayStation 5 en Xbox Series X, twee gameconsoles die tijdens de feestdagen het populairst waren in de gamewereld. Ik heb tevergeefs geprobeerd er een voor de kinderen te vinden, maar realiseerde me uiteindelijk dat het niet zou gebeuren. Toen herinnerde ik me Oculus Quest 2. Zeg wat je wilt over Facebook; je hebt waarschijnlijk gelijk. Maar er is één ding dat Facebook soms schokkend goed doet: anticiperen op de toekomst. Toen het in 2014 virtual reality-bedrijf Oculus overnam, zette het in op VR in huis als een trend die uiteindelijk aansloeg. Die trend werd mijn realiteit toen ik opgesloten zat in een huis met vier kinderen die de gebruikelijke consolegames beu waren. Ik kon de nieuwste consoles niet op de markt vinden en ik wilde iets – iets – dat mijn gezin zou vermaken. Voer Oculus Quest 2 in, de meest recente vermelding op de Oculus-lijn die Facebook al zes jaar stilletjes aan het ontwikkelen en ondersteunen is.
De troostprijsconsole was een hit
Vanaf het moment dat mijn man en ik erover nadachten om er een te kopen, waren we sceptisch. Zouden de kinderen het spelen? Was de headset zo raar dat we hem niet zouden willen dragen? Zouden de spellen duur zijn? Hoe gemakkelijk zou het zijn om te gebruiken? Ik had me geen zorgen moeten maken. De tweede keer dat de headset en controllers uit de doos kwamen, was het hele gezin geïntrigeerd. De man ging natuurlijk eerst alles voor ons ’testen’. Toen ik de grijns op zijn gezicht zag toen hij een gratis achtbaanspel probeerde dat bij de Quest was inbegrepen, wilde ik het proberen. Ik ben een casual gamer die vooral slecht speelt; mijn gebruikelijke doel is om betrokken te zijn bij de kinderen om ze in de gaten te houden en te weten wat ze spelen. Ik speel normaal gesproken geen videogames voor de lol. Hij overhandigde het, ik probeerde het en ik was verslaafd. Zo verslaafd, in feite, stond ik op van de bank en begon te bewegen. Op advies van een collega hadden we Beat Saber gekocht, een vrij eenvoudig spel met gesimuleerde lichtsabels ala Star Wars om vliegende blokken neer te slaan en andere obstakels te ontwijken. Het pure plezier van het spel was wat me overeind bracht; adrenaline hield me daar. Voordat ik me realiseerde wat er aan de hand was, mep ik naar blokken, dook weg om bewegende muren te vermijden en bewoog me heen en weer in mijn aangewezen gebied. Ik was plezier aan het hebben. In beweging. ME!
Pennies tellen: virtual reality is een betaalbare manier om in beweging te komen
Het blijkt dat ik niet de enige ben. Volgens verschillende bronnen is de verkoop van de Oculus Quest 2 voor Facebook omhooggeschoten; gedeeltelijk omdat de prijs ($ 299) betaalbaar genoeg is geworden dat meer consumenten zoals ik het beschouwen als een levensvatbaar, goedkoper alternatief voor de grotere gehypte consoles van Sony en Microsoft. (Bovendien kun je er een in de winkels vinden.) De games zijn ook goedkoper: Beat Sabre kost $ 30, de helft van de prijs van een standaard PlayStation- of Xbox-game. Voor die prijs kan ik het me veroorloven om twee games te kopen in plaats van één. Supernatural, een verbonden fitnessservice voor VR, kost $ 20 per maand. Ongeacht de prijs van het spel, ik denk dat de Quest het geld waard is. Het haalt mijn hele familie van de bank.
Het maakt niet uit welk spel je koopt, de beste manier om het te spelen is aan je voeten. Je kunt in een stoel of op de bank zitten, ja, maar de meeste games kun je het beste rechtop spelen, zodat je gemakkelijk door situaties kunt navigeren, obstakels kunt omzeilen of vijanden kunt verslaan.
VR-workoutgames voor de (ouder)winst
Er zijn tientallen games beschikbaar voor de Quest 2, die ongetwijfeld grote schade kunnen aanrichten op een budget. (Ons gezin heeft een limiet gesteld aan dollars en stemt maandelijks over welke nieuwe games ze moeten kopen.) Wat me verbaasde is dat de kinderen niet alleen vragen om het standaardtarief voor videogames dat beschikbaar is voor de console. Ze willen boksen, tafeltennissen en dansen. Ze vragen om games waarbij ze naast de actie ook denken moeten gebruiken. Ik ben nog steeds dol op Beat Saber, maar ik kijk naar OhShape, een spel dat voor je lichaam als Beat Saber zou moeten zijn. Mijn man wil HoloFit, een spel waarmee je je core, arm en schouders kunt trainen met behulp van drie virtual reality-sporten: roeien, fietsen en hardlopen. Eerlijk gezegd stemmen we de rest van het jaar over games, omdat er zoveel beschikbaar zijn. Wat voor mij als ouder natuurlijk het meest bevredigend is, is om mijn gezin weer in beweging te zien komen. Het voelt alsof we ons in een soort time-warp bevinden, en de eenvoudige vreugde die virtual reality mijn familie heeft gebracht, is als een baken van hoop dat het leven leuk, gezond en actief kan zijn binnen de veiligheid van ons huis.
VR omarmen opent nieuwe deuren
Ik weet niet waarom ik zo zenuwachtig was om een VR-headset te kopen. Misschien waren het te veel verhalen over virtual reality-ziekte (ja, dat is een ding, en ik rijd niet meer in de achtbanen op mijn Quest); misschien was het het slecht doordachte idee dat virtual reality ‘moeilijk’ te gebruiken was. Misschien vond ik het te duur, of was het een combinatie van al het bovenstaande. Wat het ook was dat me tegenhield, het is weg. Ik merk dat ik iedereen die ik ken aanmoedig om het eens te proberen. Een vriend vertelde me dat ze er een aan haar oudere vader had gegeven, en hij vond het geweldig, wat betekent dat virtual reality in huis alle generaties aanslaat. Virtual reality zal niet verdwijnen. Als je op zoek bent naar manieren om gezond te blijven, in beweging te blijven en gewoon ouderwets plezier te hebben zonder je huis te verlaten, probeer dan de Quest of een andere virtual reality-headset. De komende jaren zal er meer op de markt komen (er gaat een gerucht dat Apple aan een mixed reality-versie werkt), wat betekent dat het naarmate de tijd vordert nog betaalbaarder entertainment zal worden. Fitness dat is leuk? Ik doe mee.
