Belangrijkste leerpunten
- De Nintendo eShop op de Switch Console is een puinhoop, maar dat hoeft niet zo te zijn.
- De organisatie is uiterst minimaal en maakt inactief browsen een hele klus.
- Door aankopen te beperken tot één item tegelijk, wordt het uitgeven van geld bijna helemaal ontmoedigd.
Het is zo ongeorganiseerd
Misschien wel het meest direct voor de hand liggende probleem is de organisatie – of het gebrek daaraan. Het is duidelijk dat de eShop niet te vergelijken is met het gangpad van een TJ Maxx, maar het voelt vaak als een rotzooi als ik probeer te browsen. Gelukkig is er in ieder geval een zoekfunctie, maar die werkt alleen echt als ik op zoek ben naar iets specifieks. Als ik met minder focus rond wil kijken, moet ik door de menu’s met zoekcriteria spitten, wat niet bepaald impulsaankopen aanmoedigt. De meest noodzakelijke dingen zijn te zien, zoals Recente releases en Coming Soon, maar hoewel dit voldoende hoofdcategorieën zijn, missen ze subs. Great Deals heeft een filteroptie, wat geweldig is, maar het is de enige eShop-categorie met een. Met Bestsellers kun je alleen schakelen tussen Alle games en Alleen downloaden games. Het is logisch waarom Nintendo prioriteit zou geven aan een filter voor spullen die in de uitverkoop zijn, maar hoe zit het met al het andere? En dan is er nog het verlanglijstje. Ik ben erg blij dat de eShop er een heeft, omdat het me een manier geeft om titels te bookmarken waarin ik geïnteresseerd ben, maar die ik niet kan kopen of nog niet wil kopen. Het is niet bepaald essentieel voor modern online winkelen, maar het is toch buitengewoon handig.
Dus waarom kan ik het op geen enkele manier organiseren? Ik kan niet alfabetisch of op prijs sorteren, ik kan niet precies zien wat er in de aanbieding is, en ik kan ze zelfs niet ordenen op releasedatum. Games worden alleen weergegeven in de volgorde waarin ik ze heb toegevoegd. En waarom worden games die ik heb gekocht niet automatisch verwijderd?
Winkelen voelt slecht
Minder direct zichtbaar, maar nog erger dan het gebrek aan organisatie, is iets kopen. Oh, het is functioneel, zeker. Ik kan een game aan mijn winkelwagentje toevoegen, Nintendo geld geven en dan dingen downloaden. Ik kan tegoed aan mijn account toevoegen via in de winkel gekochte kaarten of mijn portemonnee aanvullen met een creditcard of bankpas. Ik kan vooraf iets betalen voordat het wordt vrijgegeven en het op mijn systeem laten installeren en klaar voor gebruik bij de lancering. Weet je wat ik niet kan? Koop meer dan één ding tegelijk. Als ik zeg dat dit het grootste probleem is dat ik heb met de eShop, maak ik geen grapje. Het feit dat er geen winkelwagentje of een soort Mario-equivalent is, is verbijsterend. Als ik twee of meer games wil kopen, kan ik ze letterlijk niet samen kopen. In plaats daarvan is het een moeizaam proces van het selecteren van een spel, het doorlopen van de stappen om het te kopen en het proces voor de volgende te herhalen. Dat, of probeer het totaal in gedachten uit te stippelen, de dichtstbijzijnde vooraf ingestelde waarde toe te voegen aan mijn account en dan alles één voor één te kopen.
Toegegeven, dit is des te frustrerender omdat ik mijn kaartgegevens niet heb opgeslagen voor mijn gemoedsrust. Ik weet zeker dat kopen in de eShop iets minder vervelend is als je gewoon Tegoed toevoegen hoeft te selecteren en geen kaartinformatie hoeft in te voeren. Maar toch, je moet nog steeds naar het aankoopscherm gaan, het dollarbedrag selecteren dat je wilt gebruiken (als je saldo lager is dan de prijs) en verifiëren – elke keer voor elk spel. Games kopen in de eShop op de Switch-console is niet de absoluut slechtste winkelervaring, maar het is absoluut vreemd. Het voelt zowel archaïsch als koppig aan, zoals iemand die weet dat hun methoden minder effectief zijn, maar volhardt omdat het hun methode. Ik hoop echt dat dit verandert tegen de tijd dat we bij Nintendo’s volgende console komen.