EEN statisch IP-adres, of vast IP-adres, is een IP-adres dat nooit verandert. Niet iedereen heeft een statisch IP-adres nodig, maar als u weet hoe ze verschillen van dynamische IP-adressen, kunt u begrijpen of u een statisch IP-adres moet gebruiken.
Statisch IP-adresgebruik
Hier zijn enkele voorbeeldsituaties voor wanneer u mogelijk een statisch IP-adres nodig heeft:
- Het opzetten van een thuisbestandsserver.
- Een tweede router toevoegen aan een netwerk.
- Toegang tot een computer mogelijk maken wanneer u niet thuis of op het werk bent.
- Poorten doorsturen naar bepaalde apparaten.
- Een printer delen via een netwerk.
- Verbinding maken met een IP-camera wanneer u niet thuis bent.
Statisch en dynamisch: wat ze betekenen
De termen statisch en dynamisch zijn eenvoudig te begrijpen. In de kern is de enige echte verandering die u zult opmerken tussen statische versus dynamische IP-adressen, dat de eerste nooit verandert, terwijl de laatste dat wel doet. De meeste mensen geven er niet om als hun IP-adres verandert. Als je nooit weet wat je IP-adres is en nooit een reden hebt om het hetzelfde te houden, dan zijn dynamische adressen prima voor jou.
Wanneer statische IP-adressen worden gebruikt
Statische IP-adressen zijn nodig voor apparaten die constant toegang nodig hebben. Een statisch IP-adres is bijvoorbeeld nodig als uw computer als server is geconfigureerd, zoals een FTP-server of webserver. Als u ervoor wilt zorgen dat mensen altijd toegang hebben tot uw computer om bestanden te downloaden, dwingt u de computer om een statisch, nooit veranderend IP-adres te gebruiken. Als de server een dynamisch IP-adres zou krijgen, zou dit af en toe veranderen, waardoor uw router niet weet welke computer in het netwerk de server is. Als u toegang wilt tot uw thuiscomputer terwijl u op reis bent of uw werkcomputer wanneer u thuis bent, kunt u door de computer in te stellen op het gebruik van een statisch IP-adres die computer op elk moment bereiken zonder bang te hoeven zijn dat het adres wijzigen en uw toegang ertoe blokkeren. Een gedeelde printer is een ander voorbeeld van het gebruik van een statisch IP-adres. Als je een printer hebt die iedereen in je huis of kantoor moet delen, geef hem dan een IP-adres dat niet verandert, wat er ook gebeurt. Op die manier, wanneer elke computer is ingesteld om verbinding te maken met die printer, blijven die verbindingen voor onbepaalde tijd bestaan omdat het adres nooit verandert. Hier zijn enkele andere redenen om statische IP’s te gebruiken:
- Ze bieden iets betere bescherming tegen netwerkbeveiligingsproblemen dan DHCP-adrestoewijzing.
- Sommige netwerkapparaten ondersteunen geen DHCP.
- Ze helpen potentiële IP-adresconflicten te voorkomen waarbij DHCP een adres kan leveren dat al elders is toegewezen.
- Ze bieden geolocatie die nauwkeuriger is dan een dynamisch IP-adres.
Wanneer geen statisch IP-adres gebruiken?
Omdat een statisch IP-adres handmatig wordt toegewezen, is het minder efficiënt voor een netwerkbeheerder om het uit te geven, vooral in mobiele situaties. Iemand moet het apparaat persoonlijk bezoeken om het een IP-adres te geven in plaats van DHCP het adres automatisch te laten toewijzen. U zou bijvoorbeeld geen statisch IP-adres instellen op een smartphone, omdat op het moment dat deze een ander Wi-Fi-netwerk bereikt, het adres mogelijk niet wordt ondersteund op dat netwerk, wat betekent dat deze geen toegang heeft tot internet. Dynamische adressering is in deze situatie handiger omdat het voor beheerders eenvoudig is in te stellen. DHCP werkt automatisch met minimale tussenkomst, waardoor mobiele apparaten naadloos tussen verschillende netwerken kunnen schakelen.
Statische IP-adrestoewijzing op thuisnetwerken
Bedrijven gebruiken vaker statische IP-adressen dan thuisnetwerken. Het implementeren van statische IP-adressen is niet eenvoudig en vereist vaak een deskundige technicus. U kunt echter een statisch IP-adres voor uw thuisnetwerk hebben. Bij het maken van statische IP-toewijzingen voor lokale apparaten op thuis- en andere privénetwerken, moeten de adresnummers worden gekozen uit de privé-IP-adresbereiken die zijn gedefinieerd door de Internet Protocol-standaard:
- 10.0.0.0–10.255.255.255
- 172.16.0.0–172.31.255.255
- 192.168.0.0-192.168.255.255
Deze bereiken ondersteunen duizenden IP-adressen. Het is gebruikelijk dat mensen aannemen dat ze elk nummer in het bereik kunnen kiezen en dat de specifieke keuze er niet veel toe doet. Dit is niet waar. Volg deze richtlijnen om specifieke statische IP-adressen te kiezen en in te stellen die geschikt zijn voor uw netwerk:
- Kies geen adressen die eindigen op .0 of .255. Deze adressen zijn meestal gereserveerd voor gebruik door netwerkprotocollen.
- Kies niet de adressen aan het begin van een privébereik. Adressen zoals 10.0.0.1, 192.168.0.1 en 192.168.0.100 worden vaak gebruikt door netwerkrouters en andere consumentenapparaten. Dit zijn de eerste adressen die hackers aanvallen wanneer ze proberen in te breken in een particulier computernetwerk.
- Kies geen IP-adres dat buiten het bereik van je lokale netwerk valt. Om bijvoorbeeld alle adressen in het privébereik van 10.xxx te ondersteunen, moet het subnetmasker op alle apparaten zijn ingesteld op 255.0.0.0. Als dat niet het geval is, werken sommige statische IP-adressen in dit bereik niet.
Een statisch openbaar IP-adres krijgen
Internetserviceproviders (ISP’s) wijzen traditioneel al hun IP-adressen dynamisch toe aan klanten, vanwege historische tekorten aan beschikbare IP-nummers. Neem contact op met uw serviceprovider als u de voorkeur geeft aan een statisch IP-adres. U kunt geen statisch openbaar IP-adres krijgen zonder dit aan te vragen bij uw ISP. Klanten kunnen soms een statisch IP-adres verkrijgen door zich te abonneren op een speciaal serviceplan en extra kosten te betalen.