Als u zich ooit heeft afgevraagd hoe dynamisch bereik en toonbereik uw digitale fotografieresultaten beïnvloeden, bent u niet de enige. Deze twee fotografische termen kunnen in het begin een beetje verwarrend zijn, maar u kunt uw DSLR-fotografie verbeteren door te leren hoe ze werken.
Wat is dynamisch bereik?
Alle DSLR-camera’s bevatten een sensor die het beeld vastlegt. Het dynamisch bereik van een sensor wordt bepaald door het grootst mogelijke signaal dat het kan genereren gedeeld door het kleinst mogelijke signaal. Er wordt een signaal gegenereerd wanneer de pixels van de camerabeeldsensor fotonen vastleggen, die ze vervolgens omzetten in een elektrische lading. Dit betekent dat camera’s met een groter dynamisch bereik in staat zijn om zowel lichte als schaduwdetails tegelijkertijd en gedetailleerder vast te leggen. Door in RAW te fotograferen, blijft het dynamische bereik van de sensor behouden, terwijl JPEG’s de details kunnen knippen vanwege de gebruikte bestandscompressie. Zoals gezegd verzamelen pixels op de sensor fotonen tijdens de belichting van een afbeelding. Hoe helderder de belichting, hoe meer fotonen er worden verzameld. Om deze reden verzamelen de pixels die de heldere delen van het beeld verzamelen al hun fotonen sneller dan de pixels die de donkere delen verzamelen. Dit kan een overloop van fotonen veroorzaken, wat kan leiden tot bloei. Problemen met dynamisch bereik zijn meestal te zien in afbeeldingen met een hoog contrast. Als het licht te fel is, kan de camera de hooglichten ‘uitblazen’ en geen detail achterlaten in de witte delen van een afbeelding. Hoewel het menselijk oog zich kan aanpassen aan deze contrast- en ruisdetails, kan de camera dat niet. Wanneer dit gebeurt, kunnen we de belichting aanpassen door te diafragmeren of meer invullicht toe te voegen om het contrast op het onderwerp te verminderen. DSLR’s hebben een groter dynamisch bereik dan point-and-shoot-camera’s omdat hun sensoren grotere pixels hebben. Dit betekent dat de pixels genoeg tijd hebben om fotonen te verzamelen voor zowel lichte als donkere delen van het beeld zonder enige overloop.
Wat is toonbereik?
Het toonbereik van een digitaal beeld heeft betrekking op het aantal tonen dat het heeft om het dynamische bereik te beschrijven. De twee bereiken zijn gerelateerd. Een groot dynamisch bereik gecombineerd met een Analoog naar Digitaal Converter (ADC) van minimaal 10 bits staat automatisch gelijk aan een breed toonbereik. (De ADC maakt deel uit van het proces van het omzetten van pixels op een digitale sensor in een leesbaar beeld.) Evenzo, als een sensor met een ADC van 10 bits een groot aantal tonen kan uitvoeren, heeft deze een groot dynamisch bereik. Omdat het menselijk zicht niet-lineair is, moeten een of beide dynamische en toonbereiken worden gecomprimeerd door een tooncurve om aangenamer te zijn voor het oog. In werkelijkheid hebben RAW-conversieprogramma’s of compressie in de camera de neiging om een vaag S-vormige curve op de gegevens toe te passen om het grotere dynamische bereik te comprimeren op een manier die visueel aantrekkelijk is in een afdruk of op een monitor.
