SONET is een netwerktechnologie met fysieke laag die is ontworpen om grote hoeveelheden verkeer over relatief lange afstanden via glasvezelkabels te vervoeren. SONET is oorspronkelijk ontworpen door het American National Standards Institute voor het Amerikaanse openbare telefoonnetwerk in het midden van de jaren tachtig. Dit gestandaardiseerde digitale communicatieprotocol draagt meerdere datastromen tegelijk over.
Sonet-kenmerken
SONET heeft verschillende kenmerken die het aantrekkelijk maken, waaronder:
- SONET vereist minder apparatuur dan andere protocollen en zorgt voor een grotere netwerkbetrouwbaarheid.
- SONET definieert duidelijke interoperabiliteitsnormen tussen de producten van verschillende leveranciers.
- SONET kan bijna elk protocol op hoog niveau dragen, inclusief IP.
- SONET bevat ingebouwde ondersteuning voor eenvoudig beheer en onderhoud.
- SONET ondersteunt alle soorten verkeer, inclusief spraak, data en video.
- SONET biedt een hogere beveiliging dan andere protocollen.
Het erkende nadeel van SONET zijn de hoge kosten. SONET wordt meestal gebruikt in backbone-carriernetwerken. Het wordt ook gevonden op campussen en op luchthavens.
Uitvoering
SONET presteert met extreem hoge snelheden. Op het basissignaleringsniveau, STS-1 genaamd, ondersteunt SONET 51,84 Mbps. Het volgende niveau van SONET-signalering, STS-3, ondersteunt driemaal zoveel bandbreedte, oftewel 155,52 Mbps. Hogere niveaus van SONET-signalering verhogen de bandbreedte in opeenvolgende veelvouden van vier, tot ongeveer 40 Gbps. De snelheid van SONET maakte de technologie jarenlang concurrerend met alternatieven zoals Asynchronous Transfer Mode en Gigabit Ethernet. Omdat Ethernet-standaarden de afgelopen twee decennia zijn geëvolueerd, is het echter een populaire vervanging geworden voor verouderde SONET-infrastructuren.
