De twee grootste role-playing games in de geschiedenis van de Wii kwamen beide in 2012 in Noord-Amerika. Xenoblade Chronicles en Het laatste verhaal zijn allebei geweldig, maar welke is beter? Laten we het uitzoeken.
gevechten
In tegenstelling tot old-school JRPG’s met hun ontspannen turn-based spel, bieden deze games beide actie-RPG-achtige gevechten. Van de twee laat Xenoblade meer old-school RPG-structuur door zijn actiefineer gluren. The Last Story daarentegen voelt vaak aan als een volslagen actiegame met een beetje rollenspel aan de randen. Als je een fan bent van old-school, turn-based JRPG’s, zou je waarschijnlijk de voorkeur geven aan de aanpak van Xenoblade. Als je echter meer een actiegamer bent, zul je waarschijnlijk meer van het systeem van Last Story houden.
Winnaar: Het laatste verhaal
Verhaal
Het is een bijna onontkoombare regel dat elke role-playing game met een geweldig verhaal saaie gevechten zal hebben, en elke game met geweldige gevechten zal een vergeetbaar verhaal hebben. Xenoblade Chronicles en The Last Story hebben beide geweldige gevechten en dus onbevredigende verhalen. Maar deze verhalen falen op heel verschillende manieren. Last Story is voorspelbaar en cliché, terwijl Xenoblade een uitgebreider en origineel verhaal bevat met een paar echte verrassingen en een uniek uitgangspunt. Hoewel dat Xenoblade de overhand zou moeten geven, wordt het verhaal ervan afgezwakt door flauwe karakters en een conventionele benadering, terwijl de Last Story een voorsprong krijgt van meer gerichte verhalen, scherpere dialogen en iets boeiendere karakters.
Winnaar: Binden
Karakter ontwikkeling
The Last Story en Xenoblade Chronicles hebben beide de basis van de meeste RPG’s. Als je gevechten wint, verdien je ervaringspunten die je opklimmen tot een steeds krachtigere krijger. Je kunt wapens en bepantsering verwerven en ze upgraden met gevonden voorwerpen en geld. Maar Xenoblade Chronicles gaat verder dan de basis; elk uitrustingsartikel biedt een mix van sterke en zwakke punten, en een systeem voor het maken van edelstenen stelt je in staat om op belangrijke manieren van wapen te wisselen. Er is nog een ander uitgebreid systeem om verschillende vaardigheden te verdienen en toe te wijzen. Voor degenen die zich echt willen verdiepen in karakterontwikkeling, is er geen discussie over welke game beter is.
Winnaar: Xenoblade Chronicles
Koppel
The Last Story heeft niet al te veel grote gebreken. Er zijn enkele kleine ergernissen, zoals onbeweeglijke karakters die per ongeluk de weg blokkeren, maar dat was slechts een paar keer een serieus probleem. Met grotere complexiteit komt meer disfunctionaliteit, wat misschien de reden is waarom, op dezelfde manier dat er tientallen geweldige functies in Xenoblade Chronicles zijn, er ook talloze ergernissen zijn. Menu’s zijn altijd onpraktisch. Elke keer dat je een edelsteen maakt, wordt het menu voor het maken van edelstenen gereset, dus nadat je je Gem IV-verzameling in volgorde van type hebt verlaten, keer je terug naar je Gem I-verzameling in de standaardsortering. (Last Story laat je tenminste consequent ondertitels verwijderen uit tussenfilmpjes, hoewel het ze voor al het andere bewaart.) Het spel is vaak onnodig frustrerend; het vinden van een bepaald personage of item kan vermoeiend en vervelend zijn, en je inventaris zal uiteindelijk vollopen met nutteloze items waarvan je niet kunt weten dat ze nutteloos zijn zonder spiekbriefje. Je kunt stellen dat zijn epische reikwijdte ervoor zorgt dat
Xenoblade’s verergeringen begrijpelijk, maar ze zijn nog steeds vermoeiend.
Winnaar: Het laatste verhaal.
Presentatie
Toen de Wii werd geïntroduceerd, werd gezegd dat hij grafisch ongeveer net zo krachtig was als een Xbox, en toch was de kwaliteit van de Wii-beelden over het algemeen veel lager dan dat. The Last Story is het eerste Wii-spel dat echt overeenkomt met het uiterlijk van een eersteklas Xbox-spel, en hoewel dat op niemand indruk zal maken met een 360, is het een opmerkelijke prestatie voor een Wii-spel; een Xenoblade Chronicles komt niet helemaal overeen. Qua score komt het redelijk in de buurt. Last Story heeft een absoluut prachtig themalied, maar over het algemeen heeft Xenoblade interessantere toneelmuziek. Beide scores zijn uitstekend. Wat betreft het stemacteren van de Engelse versies, had Xenoblade last van een slechte castingkeuze in Shulk, die een beetje verwaand klinkt met zijn Britse accent uit de hogere klasse. De gelijkaardige hoofdrolspeler van Last Story, Zael, heeft de stem van iedereen die je voor Shulk zou hebben gewild. Over het algemeen is de voice-acting van Xenoblade meer cartoonachtig dan die van Last Story. Xenoblade heeft ook die stemmen die bepaalde gevechtszinnen eindeloos herhalen, terwijl Last Story een gevarieerde dialoog biedt die geschikt is voor de situatie.
Winnaar: Het laatste verhaal
Maat
Hier is geen wedstrijd over. Xenoblade’s uitgestrekte, open wereld dwergen Last Story’s veel meer vernauwde; je voelt je alsof je vrij bent om bijna elke centimeter te verkennen via wandelen, zwemmen en klimmen. Last Story heeft een paar dozijn sidequests, waarvan vele niet meer zijn dan het verzamelen van kookingrediënten, terwijl Xenoblade honderden, vele zeer uitgebreide, moet hebben, sommige met interessante zijverhalen. Het voltooien van alles in The Last Story kost minder tijd dan alleen het voltooien van alle zijmissies van Xenoblade.
Winnaar: Xenoblade Chronicles
Eindoordeel
Er valt veel te zeggen voor elk van deze spellen, en de klacht van de een over een spel kan de favoriete eigenschap van de ander zijn. The Last Story kan als niet-substantieel of strak gefocust worden bestempeld. Xenoblade Chronicles kan worden gezien als genereus en complex of lomp en diffuus. De gevechten van Last Story kunnen worden beschuldigd van te actiegericht zijn, die van Xenoblade kunnen worden beschuldigd van het ongemakkelijk overlappen van twee gameplay-stijlen, en deze kunnen als goede of slechte dingen worden gezien. In de vergelijking hierboven wint The Last Story in meer categorieën, maar de overwinning gaat naar Xenoblade Chronicles, want als The Last Story een categorie wint, doet het dat een beetje, maar als Xenoblade wint, doet het dat met veel. Deze epische game is vier keer zo lang, heeft veel meer side-quests met een veel grotere variëteit, heeft een fantasierijker uitgangspunt en biedt een groter gevoel van onderdompeling in de wereld. Hoewel The Last Story een game niet kan verslaan die gemakkelijk een van de beste JRPG’s aller tijden is, is het nog steeds een geweldige game. In elke wedstrijd moet er een verliezer zijn, maar bij JRPG’s zijn beide games winnaars.
Victor: Xenoblade Chronicles
