Fabrikanten proberen het u graag gemakkelijk te maken wanneer u op zoek bent naar een digitale camera, vooral door bepaalde afmetingen van hun modellen te benadrukken, zoals grote megapixels en grote LCD-schermformaten. Dergelijke cijfers vertellen echter niet altijd het hele verhaal, vooral niet bij zoomlenzen op een digitale camera. Fabrikanten meten de zoommogelijkheden van digitale camera’s in twee configuraties: optische zoom of digitale zoom. Het is belangrijk om de zoomlens te begrijpen, omdat de twee soorten zoomlenzen enorm van elkaar verschillen. In de strijd tussen optische zoom en digitale zoom is er maar één – optische zoom – altijd nuttig voor fotografen. Bij de meeste digitale camera’s beweegt de zoomlens naar buiten wanneer deze in gebruik is, uit de camerabehuizing. Sommige digitale camera’s creëren echter de zoom terwijl ze de beeldgrootte in de camerabody aanpassen. Lees verder voor meer informatie die u kan helpen camerazoomlenzen beter te begrijpen.
Optische zoom
Optische zoom meet de werkelijke toename van de brandpuntsafstand van de lens. Brandpuntsafstand is de afstand tussen het midden van de lens en de beeldsensor. Door de lens verder van de beeldsensor in de camerabody te plaatsen, neemt de zoom toe omdat een kleiner deel van de scène de beeldsensor raakt, wat resulteert in vergroting. Bij gebruik van optische zoom hebben sommige digitale camera’s een vloeiende zoom, wat betekent dat u op elk punt langs de gehele lengte van de zoom kunt stoppen voor een gedeeltelijke zoom. Sommige digitale camera’s gebruiken onderscheidende stops langs de lengte van de zoom, waardoor u meestal tussen de vier en zeven gedeeltelijke zoomposities kunt gebruiken.
Digitale vergroting
De digitale zoommeting op een digitale camera is, om het maar bot te zeggen, onder de meeste opnameomstandigheden waardeloos. Digitale zoom is een technologie waarbij de camera de foto maakt en deze vervolgens bijsnijdt en vergroot om een kunstmatige close-upfoto te maken. Dit proces vereist het vergroten of verwijderen van afzonderlijke pixels, wat kan leiden tot verslechtering van de beeldkwaliteit. Meestal kunt u na het maken van de foto functies uitvoeren die gelijk zijn aan een digitale zoom met fotobewerkingssoftware op uw computer. Als je geen tijd hebt voor of geen toegang hebt tot bewerkingssoftware, kun je digitale zoom gebruiken om met een hoge resolutie te fotograferen en vervolgens een kunstmatige close-up maken door pixels te verwijderen en de foto bij te snijden tot een lagere resolutie die nog steeds aan je behoeften voldoet . Uiteraard is het nut van digitale zoom beperkt tot bepaalde omstandigheden.
Zoommeting begrijpen
Wanneer we kijken naar specificaties voor een digitale camera, worden zowel de optische als de digitale zoommetingen weergegeven als een getal en een “X”, zoals 3X of 10X. Een groter getal betekent een sterkere vergrotingsmogelijkheid. Houd er rekening mee dat niet elke camera’s “10X” optische zoommeting hetzelfde is. Fabrikanten meten de optische zoom van het ene uiterste van de mogelijkheden van de lens naar het andere. Met andere woorden, de “vermenigvuldiger” is het verschil tussen de kleinste en grootste brandpuntsafstandmetingen van de lens. Als een 10X optische zoomlens op een digitale camera bijvoorbeeld een minimale brandpuntsafstand van 35 mm heeft, zou de camera een maximale brandpuntsafstand van 350 mm hebben. Als de digitale camera echter wat extra groothoekmogelijkheden biedt en een equivalentie van minimaal 28 mm heeft, dan heeft de 10x optische zoom slechts een maximale brandpuntsafstand van 280 mm. De brandpuntsafstand moet worden vermeld in de specificaties van de camera, meestal in een formaat dat vergelijkbaar is met ’35 mm-filmequivalent: 28 mm-280 mm’. In de meeste gevallen wordt een lensmeting van 50 mm als “normaal” beschouwd, zonder vergroting en zonder groothoekfunctie. Wanneer u het algehele zoombereik van een bepaalde lens probeert te vergelijken, is het van vitaal belang dat u het equivalent van een 35 mm-film vergelijkt nummer van lens tot lens.Sommige fabrikanten publiceren het exacte bereik van de brandpuntsafstand naast het equivalente getal van 35 mm, dus het kan een beetje verwarrend zijn als je niet naar het juiste nummer kijkt.
Verwisselbare lenzen
Digitale camera’s voor beginners en halfgevorderden bieden doorgaans alleen een ingebouwde lens. De meeste digitale SLR (DSLR) camera’s kunnen echter gebruik maken van verwisselbare lenzen. Als uw eerste lens bij een DSLR niet de groothoek- of zoommogelijkheden heeft die u wilt, kunt u extra lenzen aanschaffen die meer zoom of betere groothoekopties bieden. DSLR-camera’s zijn duurder dan de point-and-shoot-modellen en zijn meestal gericht op gemiddelde of gevorderde fotografen. De meeste DSLR-lenzen bevatten geen “X” -nummer voor een zoommeting. In plaats daarvan wordt alleen de brandpuntsafstand vermeld, vaak als onderdeel van de naam van de DSLR-lens. DIL-camera’s (digitale verwisselbare lens), die spiegelloze camera’s met verwisselbare lenzen (ILC) zijn, gebruiken ook lenzen die worden vermeld op basis van hun brandpuntsafstand in plaats van een X-zoomnummer. Met een camera met verwisselbare lens kunt u de optische zoommeting zelf berekenen met behulp van een eenvoudige wiskundige formule. Neem de maximale brandpuntsafstand die de verwisselbare zoomlens kan bereiken, zeg 300 mm, en deel deze door de minimale brandpuntsafstand, zeg 50 mm. In dit voorbeeld zou de equivalente optische zoommeting 6X zijn.
Enkele nadelen van zoomlens
Hoewel het kiezen van een point-and-shoot camera met een grote optische zoomlens voor veel fotografen wenselijk is, heeft het soms een paar kleine nadelen.
- Lawaai: Sommige goedkope camera’s op beginnersniveau hebben last van een lagere beeldkwaliteit vanwege ruis wanneer de lens wordt uitgeschoven tot de maximale zoomcapaciteit. Ruis van digitale camera’s is een reeks verdwaalde pixels die niet correct worden opgenomen en die meestal worden weergegeven als paarse randen in een foto.
- speldenkussen: Maximale zoom veroorzaakt soms ook kussentjes, een vervorming waarbij de linker- en rechterrand van de foto uitgerekt lijken. Horizontale lijnen lijken licht gebogen naar het midden van het frame. Nogmaals, dit probleem is meestal beperkt tot goedkope camera’s op beginnersniveau met grote zoomlenzen.
- Langzamere reactietijd van de sluiter: Bij gebruik van de maximale zoomvergroting neemt de reactietijd van de sluiter soms toe, wat wazige foto’s kan veroorzaken. Ook zou je een spontane foto kunnen missen door de tragere sluiterrespons. Het kost de digitale camera gewoon meer tijd om scherp te stellen op het beeld bij de maximale zoominstelling, wat de langere sluiterreactietijd verklaart. Dergelijke problemen worden groter bij het fotograferen met maximale zoom bij weinig licht.
- Vereist een statief: Het gebruik van een lange zoomlens kan meer cameratrilling veroorzaken. Sommige digitale camera’s kunnen dit probleem verhelpen door middel van beeldstabilisatie. U kunt ook een statief gebruiken om wazige foto’s door cameratrilling te voorkomen.
Laat je niet misleiden
Bij het benadrukken van de specificaties van hun producten combineren sommige fabrikanten de digitale zoom- en optische zoommetingen, waardoor ze een groot gecombineerd zoomnummer op de voorkant van de doos kunnen laten zien. U hoeft echter alleen naar het optische zoomnummer te kijken, dat mogelijk in een hoek op de achterkant van de doos staat vermeld, samen met een groot aantal andere specificatienummers. Mogelijk moet u een beetje zoeken om de optische zoommeting van een bepaald model te vinden. In het geval van zoomlenzen van digitale camera’s loont het om de kleine lettertjes te lezen. Als u de zoomlens begrijpt, haalt u het meeste uit uw aankoop van een digitale camera.
