Beëindig niet-reagerende applicaties in Linux – een proces dat gedwongen stoppen wordt genoemd – via een van de vijf veelgebruikte methoden.
Gebruik het ‘kill’-commando
De eerste methode is om de ps en doden commando’s. Het voordeel van het gebruik van deze methode is dat deze op alle Linux-systemen werkt. De doden commando moet de proces-ID weten van de applicatie die je moet doden, en dat is waar ps komt binnen. ps -ef | grep firefox
type=”code”> Het ps-commando geeft een overzicht van alle actieve processen op uw computer. De -ef switches bieden een volledige lijst. Een andere manier om de lijst met processen te krijgen, is door de bovenkant opdracht.
Nu u de proces-ID hebt, kunt u de doden commando: kill pid
type=”code”> Bijvoorbeeld: kill 7317
type=”code”> Als, na het uitvoeren van de doden commando, de applicatie sterft niet, je kunt het forceren door de -9 schakel als volgt: kill -9 1234
type=”code”>
Dood Linux-applicaties met ‘xkill’
Een eenvoudigere manier om grafische toepassingen te doden, is door de xkill opdracht. Het enige wat je hoeft te doen is een van beide typen xkill in een terminalvenster of, als uw bureaubladomgeving een loop commando, voer in xkill in het run-opdrachtvenster. Er verschijnt een dradenkruis op het scherm. Klik op het venster dat je wilt doden.
Dood Linux-applicaties met het ’top’-commando
De Linux top-opdracht biedt een terminaltaakmanager die alle lopende processen op de computer weergeeft. Om een proces in de bovenste interface te beëindigen, drukt u op k en voer de proces-ID in naast de toepassing die u wilt sluiten. De bovenkant opdracht vraagt om een specifiek signaal om te verzenden; voer in de meeste gevallen in 15 (om het proces te verzoeken om sierlijk te beëindigen) of 9 (om het proces onmiddellijk te beëindigen).
Linux ondersteunt signalen die een proces instrueren om iets te doen. Enkele veelvoorkomende signalen die in een shell-sessie worden gebruikt, zijn:
- SIGINT 2: Onderbreekt het proces, gelijk aan Ctrl+C.
- SIGQUIT 3: Sluit het proces zo mogelijk netjes af, waarbij een kerndump achterblijft om te helpen bij het opsporen van fouten. aangeroepen met Ctrl+.
- SIGKILL 9: Beëindigt het proces onmiddellijk zonder dat het proces netjes afsluit- of opruimbewerkingen kan uitvoeren.
- SIGTERM 15: Beëindigt een proces. De proceskracht stopt, maar als het netjes kan worden opgeruimd als het systeem dit toestaat.
- SIGCONT 16: Ga door met uitvoeren nadat u bent gestopt door SIGSTOP.
- SIGSTOP 19: Stop het proces, met de bedoeling dat het later wordt hervat met SIGCONT.
- SIGTSTP 20: Pauzeert een proces. Meestal geïnitieerd door Ctrl+Z.
De procesnaam of het procesnummer werkt met de doden commando om een specifiek signaal naar een proces te sturen. Bijvoorbeeld, doden -9 1234 stuurt SIGKILL om 1234 te verwerken.
Gebruik ‘pgrep’ en ‘pkill’ om applicaties te doden
De ps-en-doden eerder gebruikte methode werkt op alle op Linux gebaseerde systemen. Veel Linux-systemen bieden echter een snelkoppelingsmethode om dezelfde taak uit te voeren met: pgrep en pkill.
Pgrep evalueert de naam van een proces en retourneert de proces-ID. Bijvoorbeeld: pgrep firefox
type=”code”> Voer de geretourneerde proces-ID in in pkill als volgt: pkill 1234
type=”code”> De pkill commando accepteert ook de naam van het proces, dus je kunt typen: pkill firefox
type=”code”> Dit is prima als je maar één exemplaar van de toepassing hebt, maar het is minder handig als je meerdere Firefox-vensters opent en er maar één wilt uitschakelen. Xkill is in deze situatie veel handiger.
Applicaties uitschakelen met Systeemmonitor
De GNOME-bureaubladomgeving biedt een systeemmonitortool om niet-reagerende programma’s te doden. Blader door de lijst met lopende processen en zoek de toepassing die u wilt sluiten. Klik met de rechtermuisknop op het item en kies een van beide eindproces of doden proces. Deze opties sturen het betreffende signaal naar het proces.
