Linux ondersteunt twee verschillende soorten commando’s: shell-commando’s en Linux-commando’s. Ze kunnen al dan niet interoperabel zijn met Unix-commando’s.
Ingebouwde Shell-opdrachten
Shell-opdrachten maken deel uit van een schelp. Met andere woorden, elke shell (bijv. C Shell, Bourne Shell en Korn Shell) bevat een set hulpprogramma’s. Hoewel shell-opdrachten van shell tot shell kunnen verschillen, blijven de opdrachten binnen elke shell hetzelfde voor alle Linux-distributies. Voer shell-commando’s uit op de shell-prompt, waarvan de standaard is % voor de C Shell, en $ voor de Bourne Shell en de Korn Shell. Om erachter te komen hoe u een shell-opdracht gebruikt, gebruikt u de Mens opdracht. De manpagina van een shell-opdracht vertelt u hoe deze wordt gebruikt in de momenteel actieve shell.
Unix-opdrachten
Elk Linux-commando is een afzonderlijk uitvoerbaar programma. Ze zijn geschreven in C, of minder waarschijnlijk, in andere programmeertalen. Ze bevinden zich in speciale mappen voor binaire bestanden, zoals: /gebruiker/bin. Directory’s die deze Linux-commando’s bevatten, worden vermeld in het zoekpad, dat de shells gebruiken om ze te vinden. Commando’s kunnen variëren van de ene Linux-distributie tot de andere en de ene Unix-smaak tot de andere. Gebruik deze commando’s (origineel of toegevoegd) op dezelfde manier, onafhankelijk van de shell waarin je je momenteel bevindt. Elk Linux-distributiesysteem wordt geleverd met een enigszins andere set commando’s. Omdat Linux-commando’s in syntaxis en gebruik van de ene distributie tot de andere variëren, gebruikt u de Mens commando om zeker te weten hoe een commando werkt op jouw specifieke platform.
Commando’s in Unix
Linux en Unix zijn verwant, maar ze zijn niet identiek. Sommige commando’s kunnen goed werken in zowel een Unix- als een Linux-omgeving, maar de uitgangspunten zijn voldoende breed dat je er niet vanuit kunt gaan dat een bepaald programma perfect zal werken op elke Linux-distributie en elke Unix-variant.
