MacOS is geen Linux-distributie

Zowel macOS – het besturingssysteem dat wordt gebruikt op Apple desktop- en notebookcomputers – als Linux zijn gebaseerd op het Unix-besturingssysteem, dat in 1969 in Bell Labs werd ontwikkeld door Dennis Ritchie en Ken Thompson. Het besturingssysteem dat wordt gebruikt op Apple iPhones, nu iOS genoemd, is afgeleid van macOS en is daarom ook een Unix-variant.

De verbinding tussen macOS en Linux

Net als alle grote Linux-distributies, zoals Ubuntu, Red Hat en SuSE Linux, biedt macOS een desktopomgeving die een grafische gebruikersinterface biedt voor toepassingsprogramma’s en systeeminstellingen. Deze desktopomgeving is bovenop een Unix-type OS gebouwd, net zoals de desktopomgevingen van Linux-distributies bovenop het Linux-kernbesturingssysteem zijn gebouwd. Linux-distributies bieden echter meestal alternatieve desktopomgevingen naast degene die standaard is geïnstalleerd. Microsoft Windows en macOS geven gebruikers niet de mogelijkheid om van desktopomgeving te wisselen, afgezien van kleine uiterlijke aanpassingen zoals kleurenschema’s en lettergrootte.

De gemeenschappelijke wortels van Linux en macOS

Het praktische aspect van de gemeenschappelijke wortels van Linux en macOS is dat beide de POSIX-standaard volgen. POSIX staat voor Portable Operating System Interface voor Unix-achtige besturingssystemen. Deze compatibiliteit maakt het mogelijk om op Linux ontwikkelde applicaties op macOS-systemen te compileren. Linux biedt zelfs opties om applicaties op Linux voor macOS te compileren.

Net als Linux-distributies bevat macOS een Terminal-toepassing, die een tekstvenster biedt waarin u opdrachten kunt uitvoeren. Deze terminal wordt ook vaak de opdrachtregel, shell of shell-venster genoemd. Het is de op tekst gebaseerde omgeving die mensen gebruikten om computers te bedienen voordat de grafische gebruikersinterface beschikbaar kwam. Het wordt nog steeds veel gebruikt voor systeembeheer en het scripten van geautomatiseerde processen. De populaire Bash-shell is beschikbaar in macOS zoals in de meeste Linux-distributies. De Bash-shell helpt je om snel door het bestandssysteem te navigeren en op tekst gebaseerde of grafische toepassingen te starten. In een shell kun je alle basis Linux- en shell-commando’s gebruiken, zoals ls, cd en cat. Het bestandssysteem is gestructureerd zoals in Linux, met partities zoals usr, var, etc, dev en home, hoewel er extra mappen zijn in macOS. De basisprogrammeertalen van Unix-type besturingssystemen zoals Linux en macOS zijn C en C++. Een groot deel van het besturingssysteem is in deze talen geïmplementeerd en veel basistoepassingen zijn ook in C en C++ geïmplementeerd. Programmeertalen op hoog niveau zoals Perl en Java zijn ook geïmplementeerd in C/C++. Apple levert de Objective C-programmeertaal, inclusief een geïntegreerde ontwikkelomgeving genaamd Xcode om de ontwikkeling van applicaties voor macOS en iOS te ondersteunen. Net als Linux biedt macOS krachtige Java-ondersteuning en een aangepaste Java-installatie om een ​​naadloze integratie van Java-applicaties te garanderen. Het bevat ook terminalgebaseerde versies van de teksteditors Emacs en vi, die populair zijn op Linux-systemen. Versies met meer GUI-ondersteuning kunnen worden gedownload van de Apple AppStore.

Grote verschillen

Een van de verschillen tussen Linux en Mac OS X is de kernel. De kernel is de kern van een Unix-type OS en implementeert functies zoals proces- en geheugenbeheer, evenals bestands-, apparaat- en netwerkbeheer.

Toen Linus Torvalds de Linux-kernel ontwierp, koos hij om prestatieredenen voor wat een monolithische kernel wordt genoemd, in tegenstelling tot de microkernel, die is ontworpen voor meer flexibiliteit. macOS gebruikt een kernelontwerp dat een compromis vormt tussen deze twee architecturen.