Omdat Linux op een verscheidenheid aan hardware-omgevingen draait, waarvan sommige hypermodern en sommige tientallen jaren oud zijn, ondersteunt het besturingssysteem meer dan een dozijn verschillende bestandssystemen. Hoewel de meeste home-desktop setups afhankelijk zijn van de standaard bestandssystemen gedefinieerd door de Linux-distributie, ondersteunt de Linux-kernel configuraties van verschillende schijven met verschillende bestandssysteemtypes. Bekijk onze lijst met 10 essentiële Linux-opdrachten voor het navigeren door uw bestandssysteem voor een opfriscursus over het verplaatsen van Linux vanuit een shell-sessie.
Wat is een bestandssysteem?
EEN bestandssysteem is een methode voor het organiseren van gegevens op een hardware-opslagapparaat. Zonder een bestandssysteem zou een computerbesturingssysteem niet weten hoe inhoud van dat apparaat moet worden gelezen of geschreven. Kijk naar muziekbestanden als een goede analoog voor bestandssystemen. Nummers worden geleverd in verschillende formaten, waaronder MP3 en WAV en OGG. Als uw mediaspeler de inhoud niet kan herkennen, kan hij de muziek niet afspelen. Evenzo, als Linux de standaardmethode waarmee inhoud op een apparaat wordt opgeslagen niet kan herkennen, kan het er niet van lezen of schrijven. Net zoals er veel muziekbestandsindelingen zijn, zijn er ook veel bestandssysteemtypen. Linux herkent er veel. Hoewel bestandssystemen inhoud op hardwareniveau organiseren, virtuele bestandssystemen werken in softwarecontainers. Het TrueCrypt-hulpprogramma genereert bijvoorbeeld versleutelde bestanden die worden geactiveerd alsof het fysieke harde schijven zijn.
Typen Linux-bestandssysteem
De meest gebruikte, momenteel ontwikkelde bestandssystemen zijn:
- ext2: Ext2 is het krachtige schijfbestandssysteem dat door Linux wordt gebruikt voor zowel vaste schijven als verwisselbare media. Het biedt de beste prestaties (in termen van snelheid en CPU-gebruik) van de bestandssystemen die onder Linux worden ondersteund.
- ext3: Ext3 is een journaalversie van het ext2-bestandssysteem. Het biedt de meest complete set van journaalopties die beschikbaar zijn onder journaalbestandssystemen.
- ext4: De volgende generatie evolutie van de ext3.
- msdos: Een knaller uit het verleden, MSDOS is het bestandssysteem dat wordt gebruikt door DOS, Windows en sommige OS/2-computers. Zijn bestandsnamen mogen niet langer zijn dan acht tekens, gevolgd door een optionele punt en een extensie van drie tekens.
- vfat: VFAT is een uitgebreid DOS-bestandssysteem dat wordt gebruikt door Microsoft Windows95 en Windows NT. VFAT voegt de mogelijkheid toe om lange bestandsnamen te gebruiken onder het MSDOS-bestandssysteem.
- proces: Proc is een pseudo-bestandssysteem dat een interface vormt met kernelgegevensstructuren in plaats van lezen en interpreteren /dev/kmem. In het bijzonder nemen de bestanden geen schijfruimte in beslag.
- iso9660: ISO9660 is een bestandssysteemtype voor cd-rom dat voldoet aan de ISO 9660-standaard.
- nfs: NFS is het netwerkbestandssysteem dat wordt gebruikt om toegang te krijgen tot schijven op externe computers.
- smb: SMB is een netwerkbestandssysteem dat het SMB-protocol ondersteunt, dat wordt gebruikt door Windows for Workgroups, Windows NT en Lan Manager. Gebruiken smb fs, hebt u een speciaal mount-programma nodig, dat u kunt vinden in het ksmbfs-pakket.
- squashfs: Een virtueel bestandssysteem, squashfs is een gecomprimeerd alleen-lezen bestandssysteem. Ubuntu-snap-pakketten gebruiken het bijvoorbeeld.
- tmpfs: Soms een RAM-disk genoemd, slaat tmpfs zijn gegevens op in het geheugen in plaats van op een schijf.
Linux ondersteunt nog meer bestandssystemen dan we hierboven hebben opgesomd, maar dit zijn de meest voorkomende die je tegenkomt in desktop-gerichte Linux-distributies.
Hulpmiddelen voor het werken met Linux-bestandssystemen
Om met bestandssystemen in Linux te werken, moet je eerst monteren hen. Mounting betekent dat Linux een bestandssysteem herkent en beschikbaar maakt voor ingelogde gebruikers. In de meeste gevallen worden bestandssystemen automatisch geactiveerd, maar Linux staat handmatig aan- en afkoppelen toe via de monteren opdracht. Eenmaal aangekoppeld, voegt een bestandssysteem zich bij de directorystructuur. Vanuit het perspectief van de eindgebruiker biedt Linux een enkelvoudig, uniform beeld van alle bestandssystemen tegelijk, maar dit perspectief verdoezelt de complexiteit van de onderliggende onderlinge relaties. Voor een eenvoudig overzicht van uw gemounte bestandssystemen, gebruik de du en df commando’s. De du hulpprogramma laat zien hoeveel schijfruimte elke map in beslag neemt; de df utilty vat het gebruik samen vanuit het perspectief van elk aangekoppeld bestandssysteem. Als u veel Snap-pakketten in Ubuntu gebruikt, filter dan de resultaten van df gebruik makend van grep door het uitvoeren van df -Th | grep -v ‘squashfs’. Deze aanpak onderdrukt de alleen-lezen bestandssystemen die elke door Snap geïnstalleerde applicatie op je computer ondersteunen.
