Ad-hocnetwerken zijn lokale netwerken die ook wel bekend staan als: P2P-netwerken omdat de apparaten direct communiceren, zonder afhankelijk te zijn van servers. Net als andere P2P-configuraties hebben ad-hocnetwerken meestal een kleine groep apparaten die allemaal heel dicht bij elkaar staan. Draadloos ad-hocnetwerken beschrijft een manier om draadloze apparaten met elkaar te verbinden zonder het gebruik van een centraal apparaat zoals een router die de communicatiestroom geleidt. Elk apparaat dat is aangesloten op een ad-hocnetwerk, stuurt gegevens door naar de andere apparaten. Omdat ad-hocnetwerken minimale configuratie vereisen en snel kunnen worden geïmplementeerd, zijn ze zinvol wanneer u een klein, meestal tijdelijk, goedkoop, volledig draadloos LAN moet samenstellen. Ze werken ook goed als een tijdelijk terugvalmechanisme als apparatuur voor een infrastructuurmodusnetwerk uitvalt.
Ad-hoc voordelen en nadelen
Ad-hocnetwerken zijn uiteraard nuttig, maar alleen onder bepaalde voorwaarden. Hoewel ze eenvoudig te configureren zijn en effectief werken voor waar ze voor bedoeld zijn, zijn ze in sommige situaties misschien niet wat nodig is. Wat we leuk vinden?
- Zonder dat er toegangspunten nodig zijn, bieden ad-hocnetwerken een goedkope manier van directe client-to-clientcommunicatie.
- Ze zijn eenvoudig te configureren en bieden een van de beste manieren om te communiceren met apparaten in de buurt in tijdgevoelige scenario’s wanneer het leggen van kabels geen optie is, zoals in medische noodomgevingen.
- Ad-hocnetwerken zijn vaak beveiligd vanwege hun veelal tijdelijke of geïmproviseerde karakter. Zonder netwerktoegangscontrole kunnen ad-hocnetwerken bijvoorbeeld kwetsbaar zijn voor aanvallen.
- Wanneer het aantal apparaten op het ad-hocnetwerk relatief klein is, kunnen de prestaties beter zijn dan wanneer er meer gebruikers zijn aangesloten op een regulier netwerk.
Wat we niet leuk vinden
- Apparaten in een ad-hocnetwerk kunnen SSID-broadcasting niet uitschakelen zoals apparaten in infrastructuurmodus dat kunnen. Aanvallers zullen over het algemeen weinig moeite hebben om een ad-hocapparaat te vinden en er verbinding mee te maken als ze binnen het signaalbereik komen.
- De prestaties gaan achteruit naarmate het aantal apparaten groeit in een ad-hocconfiguratie, en het wordt steeds moeilijker te beheren naarmate het netwerk groter wordt.
- Apparaten kunnen alleen internet gebruiken als een van de apparaten is verbonden met internet en deze met de anderen deelt. Als internet delen is ingeschakeld, zal de client die deze functie uitvoert enorme prestatieproblemen ondervinden, vooral als er veel onderling verbonden apparaten zijn.
- Het beheren van een ad-hoc netwerk is lastig omdat er geen centraal apparaat is waar al het verkeer doorheen stroomt. Dit betekent dat er geen enkele plaats is om te bezoeken voor verkeersstatistieken, beveiligingsimplementaties, enz.
Er zijn een paar andere beperkingen van ad-hocnetwerken waarvan u op de hoogte moet zijn voordat u dit type netwerk instelt.
Vereisten voor het maken van een ad-hocnetwerk
Om een draadloos ad-hocnetwerk op te zetten, moet elke draadloze adapter worden geconfigureerd voor ad-hocmodus in plaats van infrastructuurmodus, de modus die wordt gebruikt in netwerken met een centraal apparaat zoals een router of server die het verkeer beheert. Bovendien moeten alle draadloze adapters dezelfde Service Set Identifier (SSID) en hetzelfde kanaalnummer gebruiken. Draadloze ad-hocnetwerken kunnen geen bekabelde LAN’s of internet overbruggen zonder een speciale netwerkgateway te installeren.
