Hands-on met de Apollo Neuroscience Wearable

Belangrijkste leerpunten

De Apollo wearable zou helpen bij angst en stress door laagfrequente geluidsgolven uit te zenden.
Het is mooi onopvallend tijdens het dragen, hoewel de bandjes lastig te vervangen zijn.

Ze lieten de gegevens zien, maar ik ben nog steeds op mijn hoede voor het placebo-effect.

De week dat ik een testrit met een Apollo Neuroscience-wearable doorbracht, was buitengewoon productief, maar ik heb nog steeds mijn twijfels. De Apollo, gebouwd in overeenstemming met een onderzoek van de Universiteit van Pittsburgh, is een app-gestuurde wearable ($ 349 of $ 32/maand) die beweert je humeur te reguleren met de kalmerende effecten van onhoorbare geluidsgolven. Afhankelijk van de setting zou het helpen bij ontspanning, focus, angst, stress of slaap. Normaal gesproken zou ik zoiets als dit voorbij laten gaan, maar na de top-rope soul crusher dat… was In 2020 ben ik meer proactief geïnteresseerd geraakt in praktijken zoals chill-out-apps en andere boosters voor de geestelijke gezondheid thuis. Ik bestelde een Apollo en ging door mijn wekelijkse routine met een licht zoemend niet-horloge vastgebonden aan mijn pols of enkel, gewoon om te zien hoe het uitpakte, maar na acht dagen weet ik nog steeds niet echt hoeveel goed het deed. “Het klinkt in eerste instantie als slangenolie, maar de ontwerpers van Apollo weten in ieder geval wat dubbelblind onderzoek is en hebben er meerdere gevolgd.”

Nee, het is geen enkelmonitor

Uit de doos is de Apollo een klein gebogen plastic gadget dat op afstand kan worden aangezien voor een polshorloge of een smartwatch in slaapmodus. Hij laadt op via een USB Micro-B-kabel die in de onderkant past – zodat je hem niet tegelijkertijd kunt opladen en dragen – en wordt geleverd met twee klittenbandsluitingen die hem om je pols of enkel passen. De wetenschap achter de Apollo is, volgens zijn ontwerpers, dat onhoorbare geluidsgolven “veilig en betrouwbaar kunnen veranderen hoe we ons voelen via onze tastzin”. Het klinkt in eerste instantie als slangenolie, maar de ontwerpers van Apollo weten in ieder geval wat dubbelblind onderzoek is en hebben er meerdere gevolgd. Door je tastzin aan te boren via trillingsgeluid, is het bedoeld om je humeur te beïnvloeden, en lijkt het ook zo te zijn.

Je activeert de Apollo via Bluetooth met zijn mobiele app, waarmee je een van de zeven thema-instellingen voor bepaalde periodes kunt kiezen en de intensiteit van de geluidsgolven kunt regelen. De aanbeveling is om met elke modus ongeveer 30% te beginnen om te zien hoe dat voor u werkt, maar zelfs bij 100% zijn de meeste modi subtiel. De uitzondering is ‘Energie en wakker worden’. De andere modi zijn zachte pulsen, maar “Energie” is een dissonant gedreun dat moeilijker af te stemmen is. Je went wel aan elke modus op de Apollo heel snel. Na ongeveer 10 minuten met de “Clear and Focused” -modus op 55%, merkte ik dat ik naar beneden reikte om te controleren of de Apollo nog aan was. Het is verrassend onopvallend voor iets dat je humeur zou moeten beïnvloeden.

Zeven dagen later

De basisgebruikerservaring met Apollo maakt duidelijk dat dit nog steeds een product van de eerste generatie is. Op Android verliest de begeleidende app de verbinding met de Apollo wanneer je mobiele apparaat in de sluimerstand gaat, wat me af en toe dwong om de app opnieuw op te starten. Het is ook een stuk moeilijker dan het zou moeten zijn om de riemen te verwisselen.

Toch bleef ik een week bij de Apollo, afwisselend om mijn pols en enkel, en gebruikte ik de verschillende modi volgens de aanbevolen startroutine. Het wordt aanbevolen om het vroeg op de dag op energie en focus in te stellen en vervolgens ’s avonds naar beneden te fietsen met de sociale en ontspannende instellingen. Over het algemeen leek het te werken. Ik heb veel kilometers gemaakt door de Apollo te gebruiken om me aan het werk te houden, om hem te verbeteren en te helpen bij alles wat ik op dat moment van plan was te doen. De enige uitzondering was de instelling “Sleep and Renew”, wat een bijna totale misfire was. Zelfs bij een lage stand maakte Apollo’s vibratie het voor mij zelfs moeilijker om te slapen. De andere zes instellingen hebben echter het gevoel dat ze op zijn minst enig positief effect hebben gehad. Ik heb deze week veel gedaan, zelfs met een nieuw gadget om mijn arm, en het heeft me geholpen om een strakkere lijn te trekken tussen werk en vrije tijd. “Het is verrassend onopvallend voor iets dat je humeur zou moeten beïnvloeden.” Mijn belangrijkste probleem is dat ik niet zeker weet hoeveel van Apollo’s effecten iets zijn dat ik aan het apparaat kan toeschrijven. Ben ik eigenlijk mijn eigen brein aan het tweaken, of gebruik ik het gewoon als een manier om mijn uur-tot-uur schema beter te organiseren? Als het het laatste is, had ik dan een paar honderd dollar kunnen besparen en een persoonlijk systeem van gekleurde klaparmbanden kunnen opzetten? Ik ben cynisch, maar ik bespreek ook iets dat moeilijk te meten is. De Apollo is op zijn minst een interessanter en op feiten gebaseerd alternatief voor de vele wellnessproducten die de markt verzadigen, en ik zou zeggen dat het voorlopig de moeite van het bekijken waard is.