Laptops, smartphones, tablets en vele andere soorten consumentenapparaten ondersteunen draadloze netwerkverbindingen. Draadloos is begrijpelijkerwijs voor veel mensen de voorkeursvorm van computernetwerken geworden vanwege de draagbaarheid en het gemak. De drie basistypen draadloze netwerkverbindingen — Peer naar peer, thuisrouter, en hotspot — elk heeft zijn eigen specifieke opzet- en beheeroverwegingen.
Peer-to-peer draadloze verbindingen
Twee draadloze apparaten rechtstreeks met elkaar verbinden is een vorm van peer-to-peer-netwerken. Met peer-to-peer-verbindingen kunnen apparaten bronnen delen (bestanden, een printer of een internetverbinding). Ze kunnen worden gemaakt met behulp van verschillende draadloze technologieën, waarbij Bluetooth en Wi-Fi de meest populaire keuzes zijn. Het proces van het opzetten van peer-to-peer verbindingen via Bluetooth heet koppelen. Bluetooth-koppeling omvat vaak het koppelen van een mobiele telefoon aan een handsfree headset, maar hetzelfde proces kan ook worden gebruikt om twee computers of één computer en een printer met elkaar te verbinden. Om twee Bluetooth-apparaten te koppelen, moet u er eerst voor zorgen dat een van de vindbaar. Zoek vervolgens het detecteerbare apparaat van het andere en start een verbinding, waarbij u indien nodig een sleutel (code) geeft. De specifieke menu- en knopnamen die bij de configuratie betrokken zijn, variëren afhankelijk van het type en model van het apparaat (raadpleeg de productdocumentatie voor details). Peer-to-peer-verbindingen via Wi-Fi worden ook wel draadloze ad-hocnetwerken genoemd. Ad hoc Wi-Fi ondersteunt een draadloos lokaal netwerk met twee of meer lokale apparaten. Hoewel draadloze peer-to-peer een eenvoudige en directe manier biedt om informatie tussen apparaten te delen, moet u de juiste voorzorgsmaatregelen voor netwerkbeveiliging nemen om ervoor te zorgen dat kwaadwillenden geen verbinding maken met uw peer-netwerksessies: Schakel de ad-hocmodus van Wi-Fi uit op computers en schakel deze uit koppelmodus op Bluetooth-telefoons wanneer deze functies niet worden gebruikt.
Home Router Draadloze verbindingen
Veel thuisnetwerken beschikken over een draadloze Wi-Fi-breedbandrouter. Thuisrouters vereenvoudigen het proces van het beheren van draadloze netwerkverbindingen in een huis. Als alternatief voor het opzetten van peer-netwerken tussen clientapparaten, zijn alle apparaten in plaats daarvan centraal verbonden met een router die op zijn beurt de internetverbinding thuis en andere bronnen deelt.
Om draadloze thuisnetwerkverbindingen te maken via een router, configureert u eerst de Wi-Fi-interface van de router. Hiermee wordt een lokaal wifi-netwerk tot stand gebracht met de gekozen naam en beveiligingsinstellingen. Verbind vervolgens elke draadloze client met dat netwerk. Bijvoorbeeld,
- Kies op Microsoft Windows-pc’s de Verbind met een netwerk optie in Netwerkcentrum en kies het juiste item uit de lijst.
- Ga op Apple iOS-apparaten naar de app Instellingen en in de Wifi sectie zoek en klik op het juiste item onder Kies een netwerk…
- Open op Mac OSX-apparaten de Luchthaven menu en klik op het item dat overeenkomt met het thuisnetwerk.
De eerste keer dat een apparaat wordt aangesloten op een draadloze router, moeten netwerkbeveiligingsinstellingen (het beveiligingstype en de sleutel of netwerkwachtwoordzin) die overeenkomen met de instellingen die op de router zijn ingesteld, worden ingevoerd wanneer daarom wordt gevraagd. Deze instellingen kunnen op het apparaat worden opgeslagen en automatisch worden hergebruikt voor toekomstige verbindingsverzoeken.
Draadloze hotspot-verbindingen
Met Wi-Fi-hotspots hebben mensen toegang tot internet terwijl ze niet thuis zijn (op het werk, op reis of op openbare locaties). Het opzetten van een hotspot-verbinding werkt op dezelfde manier als voor verbindingen met draadloze thuisrouters. Bepaal eerst of de hotspot open is (gratis voor openbaar gebruik) of registratie vereist. Wi-Fi hotspot-locatorservices onderhouden databases met deze informatie voor openbaar toegankelijke hotspots. Voltooi indien nodig het registratieproces. Voor openbare hotspots kan dit betekenen dat u zich per e-mail aanmeldt (eventueel met betaling). Werknemers van bedrijven hebben mogelijk vooraf geconfigureerde software op hun apparaten nodig om ze te registreren. Bepaal vervolgens de netwerknaam van de hotspot en de vereiste beveiligingsinstellingen. Systeembeheerders van zakelijke hotspots verstrekken deze informatie aan werknemers en gasten, terwijl hotspot-locators of bedrijfseigenaren deze informatie verstrekken aan hun klanten. Sluit ten slotte aan bij de hotspot zoals u een draadloze thuisrouter zou doen (zie bovenstaande instructies). Neem alle voorzorgsmaatregelen voor netwerkbeveiliging, vooral op openbare hotspots die het meest vatbaar zijn voor aanvallen.