Hoewel er vooruitgang is geboekt in draadloze technologieën, vertrouwen veel computernetwerken in de 21e eeuw op kabels als het fysieke medium dat apparaten gebruiken om gegevens over te dragen. Er bestaan verschillende standaardtypen netwerkkabels, elk ontworpen voor specifieke doeleinden.
Coaxkabels
Uitgevonden in de jaren 1880, was coaxkabel (ook wel coax genoemd) vooral bekend als het soort kabel dat televisietoestellen verbond met huisantennes. Coaxkabel is ook een standaard voor 10 Mbps Ethernet-kabels. Toen 10 Mbps Ethernet het populairst was, in de jaren tachtig en het begin van de jaren negentig, gebruikten netwerken meestal een van de twee soorten coaxkabel: thinnet (10BASE2-standaard) of thicknet (10BASE5). Deze kabels bestaan uit een binnenste koperdraad van verschillende dikte omgeven door isolatie en een andere afscherming. Hun stijfheid zorgde ervoor dat netwerkbeheerders problemen kregen bij het installeren en onderhouden van thinnet en thicknet.
Twisted Pair-kabels
Twisted pair ontstond in de jaren negentig als de toonaangevende bekabelingsstandaard voor Ethernet, te beginnen met 10 Mbps (10BASE-T, ook bekend als categorie 3 of Cat3), later gevolgd door verbeterde versies voor 100 Mbps (100BASE-TX, Cat5 en Cat5e) en achtereenvolgens hogere snelheden tot 10 Gbps (10GBASE-T). Ethernet twisted pair-kabels bevatten maximaal acht draden die in paren zijn gewikkeld om elektromagnetische interferentie te minimaliseren. Er zijn twee primaire soorten industriestandaarden voor twisted pair-kabels gedefinieerd: unshielded twisted pair (UTP) en afgeschermd twisted pair (STP). Moderne Ethernet-kabels gebruiken UTP-bedrading vanwege de lagere kosten, terwijl STP-kabels te vinden zijn in andere soorten netwerken, zoals Fiber Distributed Data Interface (FDDI).
Glasvezel
In plaats van geïsoleerde metaaldraden die elektrische signalen verzenden, gebruiken glasvezelnetwerkkabels glasstrengen en lichtpulsen. Ondanks dat ze van glas zijn, zijn deze netwerkkabels buigbaar. Ze zijn vooral nuttig gebleken in WAN-installaties (Wide Area Network) waar kabels over lange afstanden onder de grond of buitenshuis nodig zijn, en ook in kantoorgebouwen waar veel communicatieverkeer plaatsvindt. Er zijn twee primaire typen industriestandaarden voor glasvezelkabels gedefinieerd: single-mode (100BaseBX-standaard) en multimode (100BaseSX-standaard). Telecommunicatienetwerken over lange afstand gebruiken gewoonlijk single-mode vanwege de relatief hogere bandbreedtecapaciteit, terwijl lokale netwerken doorgaans multimode gebruiken vanwege de lagere kosten.
USB-kabels
De meeste USB-kabels (Universal Serial Bus) verbinden een computer met een randapparaat (zoals een toetsenbord of muis) in plaats van met een andere computer. Speciale netwerkadapters (ook wel dongles genoemd) verbinden echter indirect een Ethernet-kabel met een USB-poort. USB-kabels zijn voorzien van twisted-pair bedrading. 1:27
Alles wat u moet weten over USB-poorten en -kabels
Seriële en parallelle kabels
Omdat veel pc’s in de jaren tachtig en het begin van de jaren negentig geen Ethernet-capaciteit hadden en USB nog niet was ontwikkeld, werden soms seriële en parallelle interfaces (nu verouderd op moderne computers) gebruikt voor pc-naar-pc-netwerken. Zogenaamde nulmodemkabels, bijvoorbeeld, verbonden de seriële poorten van twee pc’s en maakten gegevensoverdracht mogelijk met snelheden tussen 0,115 en 0,45 Mbps.
Crossover-kabels
Null-modemkabels zijn een voorbeeld van de categorie crossover-kabels. Een crossover-kabel verbindt twee netwerkapparaten van hetzelfde type, zoals twee pc’s of twee netwerkswitches. Het gebruik van Ethernet-crossover-kabels was jaren geleden gebruikelijk op oudere thuisnetwerken wanneer twee pc’s rechtstreeks op elkaar werden aangesloten. Uiterlijk lijken Ethernet-crossover-kabels identiek aan gewone kabels (soms straight-through genoemd), het enige zichtbare verschil is de volgorde van de kleurgecodeerde draden die op de eindconnector van de kabel verschijnen. Fabrikanten pasten om deze reden meestal speciale onderscheidende markeringen toe op hun crossover-kabels. Tegenwoordig gebruiken de meeste thuisnetwerken echter routers met ingebouwde crossover-mogelijkheden, waardoor deze speciale kabels niet meer nodig zijn.
Andere soorten netwerkkabels
Sommige netwerkprofessionals gebruiken de term patchkabel om te verwijzen naar elke vorm van rechtstreekse netwerkkabel die voor een tijdelijk doel wordt gebruikt. Er bestaan coax-, twisted-pair- en glasvezel-patchkabels. Deze kabels hebben dezelfde fysieke kenmerken als andere soorten netwerkkabels, behalve dat patchkabels doorgaans een kortere lengte hebben. Powerline-netwerksystemen gebruiken de standaard elektrische bedrading van een huis voor datacommunicatie met behulp van speciale adapters die in stopcontacten worden gestoken.
