DRM, een afkorting voor “Digital Rights Management”, is anti-piraterijtechnologie. DRM wordt gebruikt door eigenaren van digitale auteursrechten om te bepalen wie hun werk mag openen en kopiëren. DRM geeft programmeurs, muzikanten en filmartiesten met name de mogelijkheid om op afstand te regelen hoe mensen digitale bestanden kunnen installeren, beluisteren, bekijken en dupliceren. In recent DRM-nieuws had Amazon op afstand toegang tot duizenden Kindle-machines van lezers en verwijderde boeken zonder toestemming van de gebruiker. Hoewel DRM een brede term is die veel verschillende technische formaten beschrijft, gaat het altijd om een of ander digitaal hangslot op het bestand. Deze hangsloten worden “gelicentieerde coderingssleutels” (ingewikkelde wiskundige codes) genoemd die voorkomen dat iedereen het bestand gebruikt of kopieert. Mensen die voor deze gelicentieerde coderingssleutels betalen, krijgen de ontgrendelcodes om het bestand voor zichzelf te gebruiken, maar worden meestal verhinderd om dat bestand vervolgens met andere mensen te delen.
Waarom is het zo controversieel?
Omdat de programmeur of artiest beslist hoe en wanneer je hun bestanden kunt gebruiken, is het aannemelijk dat je niet echt de eigenaar bent van het bestand nadat je het hebt gekocht. Naarmate betalende consumenten meer leren over DRM-technologie en burgerlijke vrijheden, raken velen van hen verontwaardigd dat ze hun muziek, films of software niet langer “bezitten”. Maar tegelijkertijd, hoe krijgen programmeurs en kunstenaars redelijkerwijs betaald voor elke kopie van hun werk? Het antwoord is, net als elk ander digitaal auteursrecht, op zijn best onduidelijk. De recente DRM-controverse van de Kindle-lezer heeft bijvoorbeeld gebruikers over de hele wereld woedend gemaakt. Stel je hun verbazing voor toen ze hun Kindle-lezers openden en ontdekten dat Amazon op afstand e-boeken had verwijderd zonder toestemming van de eigenaar.
Hoe weet ik wanneer mijn bestanden DRM bevatten?
Gewoonlijk weet u meteen of DRM aanwezig is. Elk van deze situaties is zeer waarschijnlijk DRM:
- U gebruikt een WMA-bestand;
- U hebt specifieke software of specifieke muziekspelerhardware nodig om het bestand af te spelen;
- U bent beperkt tot het aantal keren dat u kunt downloaden;
- U bent beperkt in het aantal uren/dagen dat u kunt downloaden;
- Het aantal verschillende computers waarnaar u kunt downloaden is beperkt;
- Het aantal keren dat u een cd kunt branden is beperkt;
- U heeft een speciaal wachtwoord en/of login-ID nodig voordat u het bestand kunt afspelen;
- U moet de bevestigingsmails beantwoorden voordat u het bestand kunt afspelen;
- In sommige gevallen hebben AAC-bestanden DRM-vergrendelingen.
Het bovenstaande zijn de meest voorkomende methoden van DRM. Elke week worden er nieuwe DRM-methoden ontwikkeld. * Op het moment van schrijven hebben MP3-bestanden zelf geen DRM-hangsloten, maar toegang krijgen tot MP3-bestanden wordt elke dag moeilijker naarmate de MPAA en RIAA hard optreden tegen het delen van MP3-bestanden.
Dus, hoe werkt DRM precies?
Hoewel DRM in veel verschillende vormen voorkomt, heeft het meestal vier gemeenschappelijke fasen: verpakking, distributie, licentieverlening en licentieverwerving.
-
Verpakking is wanneer DRM-coderingssleutels rechtstreeks in de software, het muziekbestand of het filmbestand zijn ingebouwd.
-
Distributie is wanneer DRM-gecodeerde bestanden aan de klanten worden geleverd. Dit gebeurt meestal via downloads van webservers, cd’s/dvd’s of via bestanden die naar de klanten worden gemaild.
-
License Serving is waar gespecialiseerde servers legitieme gebruikers authenticeren via een internetverbinding en hen toegang geven tot de DRM-bestanden. Tegelijkertijd vergrendelen licentieservers de bestanden wanneer onwettige gebruikers proberen de bestanden te openen of te kopiëren.
-
Licentie-acquisitie is waar legitieme klanten hun coderingssleutels verkrijgen, zodat ze hun bestanden kunnen ontgrendelen.