Het animeren van spraak kan een van de moeilijkste taken in animatie zijn. Het proces van het afstemmen van de mondbewegingen van uw animatie op de fonemen van uw audiotrack is meestal bekend als: lipsynchronisatie. Voor een snelle oplossing is het geen probleem om alleen het openen en sluiten van de mond te animeren, en het is een eenvoudige snelkoppeling, vooral bij het animeren voor het web. Maar als je echte expressie en realistische mondbewegingen wilt toevoegen, helpt het om te bestuderen hoe de vorm van de mond verandert bij elk geluid. Er zijn tientallen en tientallen variaties, maar onze schetsen zijn weergaven van de tien basisvormen van de Preston Blair foneemreeks.
Basisfonemen en lipsynchronisatie voor animatie
Deze tien basisfoneemvormen kunnen overeenkomen met bijna elk spraakgeluid, in verschillende mate van expressie – en met de tussenliggende frames die van de ene naar de andere gaan, zijn ze opmerkelijk nauwkeurig. Misschien wilt u dit ter referentie bewaren.
- A en ik: Voor de A en I klinkers zijn de lippen over het algemeen iets wijder getrokken, de tanden open, de tong zichtbaar en plat tegen de mondbodem.
- E: Het E-foneem is vergelijkbaar met de A en I, maar de lippen zijn iets breder gestrekt, de hoeken meer opgetild en de mond en tanden zijn iets meer gesloten.
- jij: Voor de U-klank zijn de lippen naar buiten getuit, in een plooi getrokken maar nog steeds enigszins open; de tanden open en de tong enigszins opgeheven.
- O: Opnieuw wordt de mond tot een plooi getrokken, maar de lippen tuimelen niet naar buiten, en de mond is ronder, de tong plat tegen de mondbodem.
- C, D, G, K, N, R, S, Th, Y en Z: Deze configuratie omvat vrijwel alle belangrijke harde medeklinkers: lippen meestal gesloten, wijd gestrekt, tanden gesloten of bijna gesloten.
- F en V: Mond ongeveer standaardbreedte, maar tanden naar beneden gedrukt in de onderlip. Soms kunnen er variaties zijn die dichter bij de D/Th-configuratie liggen.
- L: De mond is open en uit elkaar gestrekt, net als de A/I-configuratie, maar
- M, B en P: Deze geluiden worden gemaakt met de lippen op elkaar gedrukt; het is de duur die telt. “M” is lang vasthouden, “mmm”; “B” is een kortere hold dan een deel, bijna een “buh” geluid; P is een snelle greep, een luchtje.
- W en Q: Deze twee geluiden tuimelen het meest in de mond, sluiten hem bijna over de tanden, met alleen de onderkant van de boventanden zichtbaar, soms zelfs dat niet. Denk aan een “rozenknopmondje”.
- Rustpositie: Zie dit als de “slappe” positie, wanneer de mond in rust is – alleen met de draad van kwijl duidelijk afwezig.
Wanneer u uw animatie tekent of modelleert, kunt u door naar elk woord en de bijbehorende lettergreepcombinaties te luisteren, ze meestal opsplitsen in een variatie van deze tien foneemsets. Merk op dat mijn tekeningen niet perfect symmetrisch zijn; dat was niet alleen slordig schetsen. Geen twee mensen drukken zich op dezelfde manier uit, en elk heeft individuele gezichtskenmerken die hun spraak en uitdrukkingen asymmetrisch maken.
