Skip to content

‘Balan Wonderworld’ voelt te veel als een game uit de jaren 90 voor mij

4 de juli de 2021
BalanWonderworld1 titledropheader 597ae83977a7425cab8aea1d724de619

Belangrijkste leerpunten

  • Balan Wonderwereld voelt als de moderne remaster van een 25 jaar oude game. Het is moeilijk te geloven dat het nieuw is.
  • Het heeft een sterke negatieve buzz vanwege een beroemde mislukte demo, maar de winkelversie is een beetje opgeknapt.
  • Als jij er niet van geniet, misschien je kinderen wel.

Ik zou waarschijnlijk graag Balan Wonderwereld meer als het de eerste videogame was die ik ooit had gespeeld. Dat is geen opgraving. Wonder wereld is een heldere en open 3D-platformgame geregisseerd en mede geschreven door de oorspronkelijke maker van Sonic the Hedgehog, en ik kon zien dat kinderen of nieuwere gamers er veel uithaalden. Het is vrolijk, optimistisch in zijn soort, niet te complex en vol verborgen voorwerpen en uitdagingen die verkenning belonen. Ik zou dit spel zonder nadenken aan een 8-jarige geven. Maar als volwassene die meer tijd aan videogames heeft besteed dan ik wil toegeven, Balan Wonderwereld brengt me vooral in verwarring. Er is niets aan het spel dat ik niet zou vergeven hebben als ik het in 1997 had gespeeld, maar in 2021 komt het eruit alsof het opzettelijk de fouten van gisteren maakt. “Ik ben vooral dol op hoe je beloning voor het opruimen van elke wereld een korte reeks is waarin je triomfantelijk danst met de persoon die je net hebt geholpen.”

Veiligheidsopmerking:

Op het moment van schrijven is de eindbaas van Balan Wonderwereld wordt afgeluisterd en flitst fel tijdens het laatste gevecht op een manier die mogelijk een epileptische aanval zou kunnen veroorzaken. Als je van plan bent het spel te spelen, zorg ervoor dat u de day-one-patch installeert.

Mind Goblins in elkaar slaan

Leo en Emma zijn een paar kinderen met sociale problemen die willekeurig het Balan Theater binnen strompelen. Zijn naamgenoot, Balan, is een magische harlekijn die hun problemen diagnosticeert als “hun harten verloren” en ze op een reis naar de “Wonderwereld” stuurt om te proberen ze te herstellen. Leo en Emma komen terecht op een eiland dat wordt bewoond door kleine donzige klodders genaamd Tims. Dit is het “hubniveau” van waaruit je 12 verschillende gebieden verkent, die elk de fobie van een andere persoon vertegenwoordigen. Het eerste niveau is bijvoorbeeld een reis door de geest van een boer die bang is geworden voor tornado’s nadat iemand zijn huis heeft verwoest; de tweede is het verhaal van een enthousiaste duiker die bijna verdronk nadat een vriendelijke dolfijn per ongeluk haar luchttank had afgeslagen.

Een danssequentie in Balan Wonderworld.

In elke fase verzamel je Drops, een valuta die je aan Tims kunt geven om de functies van het eiland uit te breiden, en zoek je naar Balan-beelden, die worden gebruikt om het volgende niveau te ontgrendelen. Je komt ook af en toe een vijand tegen, navigeert over verschillende obstakels en versla zeer symbolische bazen. Als Wonder wereld heeft een enkele gimmick, het zijn de verschillende kostuums die je in elke fase kunt vinden. Elk geeft Leo en Emma een speciale vaardigheid, zoals een vlucht van korte duur, vuurademhaling of zwemmen, hoewel je je huidige kostuum verliest als je schade oploopt. De vaardigheden van elk kostuum zijn cruciaal om elk niveau te voltooien, en je kunt geheimen in oude fasen ontgrendelen door terug te gaan met nieuwe kostuums. Tot nu toe, zo goed. Dit is een oude blauwdruk, maar hij is solide, en Balan Wonderwereld heeft de charme over. Ik ben vooral dol op hoe je beloning voor het opruimen van elke wereld een korte reeks is waarin je triomfantelijk danst met de persoon die je zojuist hebt geholpen, die dan met een nieuw gevoel van doel teruggaat naar zijn leven. Het is zo goed Psychonauten smaak.

Als je één ding doet, doe het dan goed

Wat Wonder wereld heeft echter geen responsieve bedieningselementen.

Een screenshot van Balan Wonderworld.

Zonder kostuums kun je niet veel anders doen dan springen, en zelfs de meeste vaardigheden van de kostuums gaan over het vergroten van je vermogen om op de een of andere manier te springen. Dit is tenslotte een platformgame. Als zodanig zou je het inspringen verwachten Wonder wereld om je goed te voelen, en het agressief niet. Het is onnauwkeurig, zweverig en onhandig. Ik was in staat om door te modderen, maar ik vreesde elk moment actief Wonder wereld vroeg me om over een gat te springen of op een bewegend platform. Dit is geen nieuw probleem. Ik speelde veel games zoals Wonder wereld in de late jaren ’90 en vroege jaren ’00, toen 3D-platforming zich nog steeds voordeed, op de Saturn, PlayStation en Dreamcast. En uiteindelijk, Wonder wereld voelt als een verloren game van een van die systemen, in plaats van een 2021-release voor de volledige prijs.