U kunt een geweldige afbeelding gemakkelijk verpesten door deze te veel of te vaak te comprimeren. Compressie in digitale fotografie is een krachtig hulpmiddel voor beeldbeheer, mits de techniek met zorg wordt gebruikt.
Wat is compressie?
Compressie verkleint de grootte van elk bestand op een computer, inclusief afbeeldingsbestanden. Voor foto’s is compressie echter niet altijd een goede zaak, omdat compressie de beeldkwaliteit kan beïnvloeden. Verschillende bestandsindelingen voor fotografie op DSLR-camera’s en computers passen verschillende compressieniveaus toe. Wanneer een afbeelding wordt gecomprimeerd – in een camera of een computer – staat er minder informatie in het bestand en worden de fijnere details van kleur, contrast en scherpte verminderd. Met een compressie-indeling zoals die van een JPEG-bestand, past u meer bestanden op de geheugenkaart van een camera, maar gaat u ook ten koste van de kwaliteit. Geavanceerde fotografen vermijden compressie door RAW-bestanden te maken waarop geen compressie is toegepast. Voor algemene fotografie is de compressie die wordt aangetroffen in JPEG’s echter geen significant nadeel.
Compressie opmerken
Het verschil in compressie-indelingen is mogelijk niet merkbaar op het LCD-scherm van de camera of zelfs op een computerscherm. Het is het duidelijkst wanneer een afbeelding wordt afgedrukt, vooral als deze wordt vergroot. Zelfs de kwaliteit van een 8-inch-bij-10-inch verslechtert met te veel compressie. Als je echter alleen een foto deelt op sociale media, is kwaliteitsverlies door compressie niet voldoende om merkbaar te zijn. Controleer de instellingen van uw DSLR om er zeker van te zijn dat u de afbeelding niet standaard comprimeert.
Hoe digitale compressie werkt
Een digitale sensor legt veel meer informatie vast dan het menselijk oog kan verwerken. Daarom kan een deel van deze informatie tijdens het comprimeren worden verwijderd zonder dat de kijker het merkt. Het compressiemechanisme zoekt naar grote gebieden met herhalende kleuren en verwijdert enkele van de herhaalde gebieden. Die gebieden reconstrueren in het beeld wanneer het bestand wordt uitgebreid, door middel van een interpolatieproces.
De twee soorten beeldcompressie
De twee soorten compressie zijn: verliesvrij en verliesgevend, en ze bedoelen precies wat ze klinken alsof ze betekenen.
Compressie zonder verlies — vergelijkbaar met het maken van een ZIP-bestand op een computer. Gegevens worden gecomprimeerd om ze kleiner te maken, maar er gaat geen kwaliteit verloren wanneer het bestand wordt uitgepakt en op volledige grootte wordt geopend. Een afbeelding die een vorm van verliesvrije compressie heeft ondergaan, is identiek aan de originele afbeelding. TIFF is het meest gebruikte bestandsformaat dat lossless compressie gebruikt.
Compressie met verlies — werkt door wat informatie weg te gooien en de hoeveelheid toegepaste compressie kan door de fotograaf worden gekozen. JPEG is het meest gebruikte bestandsformaat voor compressie met verlies. Hiermee kunnen fotografen ruimte besparen op geheugenkaarten of bestanden maken die geschikt zijn om te e-mailen of online te plaatsen. Elke keer dat u een bestand met verlies opent, wijzigt en vervolgens opnieuw opslaat, verdwijnt er echter onherstelbaar een beetje meer detail.
Tips om compressieproblemen te voorkomen
Voorkom dat de kwaliteit van foto’s verloren gaat door compressie:
- Fotografeer in RAW als je camera dat toelaat. Koop kaarten die meer informatie bevatten als u tegen ruimtebeperkingen aanloopt. RAM is nu goedkoop en het is betaalbaar om geheugenkaarten van 64 GB of groter aan te schaffen.
- Sla uw werkende en voltooide afbeeldingsbestanden op als TIFF’s. Nadat u een afbeelding van RAW-indeling hebt geconverteerd, slaat u deze op in een verliesvrije bestandsindeling en slaat u deze veilig op. Gebruik JPEG-compressie op een kopie van de originele afbeelding om te delen.
- Stop met opslaan over JPG-bestanden. Elke keer dat u een compressiebestand met verlies, zoals JPEG’s, opent en opnieuw opslaat, gaat de beeldkwaliteit verloren.
