Een mobiele provider is een draadloze serviceprovider die mobiele connectiviteitsdiensten levert aan abonnees van mobiele telefoons en tablets. Het mobiele bedrijf dat u betaalt voor het gebruik van uw mobiele telefoon, is een mobiele provider of een mobiele virtuele netwerkoperator (MVNO). De Verenigde Staten hebben slechts een paar mobiele providers met een licentie, maar veel MVNO’s.
Amerikaanse mobiele providers
Mobiele providers zijn grote entiteiten die een radiospectrumlicentie van de Amerikaanse overheid moeten verkrijgen om in elke regio van het land te kunnen opereren. Ze bezitten en exploiteren uitgebreide infrastructuur in de regio’s waar ze service bieden. De namen van deze telecommunicatiegiganten zijn bekend. Enkele van de meest bekende mobiele providers in de Verenigde Staten zijn:
- Verizon Draadloos
- T-Mobile
- AT&T Mobiliteit
- Sprint
Als u uw mobiele provider niet in deze lijst ziet, gebruikt u waarschijnlijk een van de vele mobiele virtuele netwerkoperators, waarvan sommige dochterondernemingen of partners zijn van een van de gelicentieerde mobiele providers. Sommige MVNO’s werken samen met meer dan een van de grote luchtvaartmaatschappijen om service te verlenen. Gebruikers van mobiele telefoons gebruiken mobiele providers ter ondersteuning van bellen, sms’en en datamogelijkheden op hun smartphones en andere mobiele apparaten. Alle grote providers ondersteunen 3G- en 4G-oproepen, data-abonnementen en een keuze uit verschillende serviceplannen.
Mobiele virtuele netwerkoperators
Amerikaanse mobiele providers mogen toegang tot hun radiospectrum verkopen aan andere bedrijven die opereren als mobiele virtuele netwerkoperators. MVNO’s bezitten niet het basisstation, het spectrum of de infrastructuur die nodig is om te zenden. In plaats daarvan leasen ze van een exploitant met een vergunning in hun gebied. Ze opereren eerder regionaal dan landelijk en zijn kleinere bedrijven dan de mobiele bedrijven waarvan ze hun radiospectrum huren. Sommige MVNO’s zijn alternatieve merken van grote mobiele providers, zoals:
- Cricket draadloos (AT&T)
- Metro via T-Mobile (T-Mobile)
- Spectrum Mobiel (Verizon)
- Virgin Mobile (Sprint Corporation)
Andere voorbeelden van MVNO’s zijn:
- Affiniteit Cellulair
- Draadloze strijdkrachten
- Boost mobiel
- Mobiel voor consumenten
- EasyGO Draadloos
- NetZero
- Pagina Plus Mobiel
- Rechtstreeks praten
- Ting
- Totaal draadloos
- TracFone draadloos
- VS mobiel
MVNO’s richten zich vaak op kleine regio’s of nichesegmenten van de bevolking. Doorgaans bieden MVNO’s goedkope maandelijkse abonnementen zonder contracten en prepaid-abonnementen. Ze bieden mogelijk niet dezelfde kwaliteitsservice of datasnelheid als de mobiele provider waarvan ze spectrum leasen, of ze kunnen worden beperkt op een bepaald gebruikspunt. Je kunt je bestaande nummer overdragen naar een MVNO zolang je in hetzelfde gebied blijft en je eigen telefoon meeneemt, met enkele beperkingen. GSM- en CDMA-telefoons werken niet op dezelfde netwerken, maar een ontgrendelde telefoon heeft dergelijke beperkingen niet. Omdat MVNO’s lage overheadkosten hebben, besteden ze meestal agressief aan marketing om individuen voor hun service aan te trekken. In sommige gevallen krijgen hun klanten een lagere prioriteit dan de klanten van de grotere netwerken. Daarom kunnen MVNO’s lagere gegevenssnelheden hebben. Doorgaans bieden MVNO’s lagere prijzen en meer diverse abonnementen dan de grote luchtvaartmaatschappijen. Sommige MVNO’s bieden ook aantrekkelijke internationale belopties. Ze zijn misschien de enige beschikbare opties in landelijke gebieden van het land. Ondanks de keerzijde van een lagere snelheid of mogelijke beperking, bieden MVNO’s een voordelige service. Ze kosten meestal de helft van de kosten van de grote mobiele providers.
