Belangrijkste leerpunten
- Als je van ‘looter shooters’ houdt, like dan grensgebieden of Lot, Outriders verfijnt die stijl van spelen tot de essentie.
- Maar het hele spel komt uit als een stresstest voor zijn eigen servers.
- Het is nog steeds leuk, maar buitenstaanders bestaat op dit moment meestal als een waarschuwing.
Post-Post-apocalyptisch
Het is de 22e eeuw. Aarde is dood. Op de een of andere manier werd het daarna erger. Het laatste overblijfsel van de mensheid heeft een nieuw thuis gevonden in de verre, vijandige wereld van Henoch. Je was een van de Outriders, het verkenningsteam dat werd gestuurd om een landingsgebied te verkennen voor de eerste golf kolonisten, maar je raakte gewond en werd in een cryogene opslag geslingerd. Dertig jaar later word je per ongeluk ontdooid om te ontdekken dat het weinige dat over is van het menselijk ras is verzinkt in twee kampen aan weerszijden van een burgeroorlog. Tegelijkertijd is een relatief handvol mensen, waaronder jij, bekrachtigd door de lokale fenomenen van Henoch, en zijn ze half waanzinnige supermensen geworden met de bijnaam de ‘Veranderde’. Aan het begin van het spel, buitenstaanders is een covershooter, met je veranderde vaardigheden als een af en toe nuttig voordeel. Naarmate je nieuwe krachten en betere uitrusting krijgt, ga je geleidelijk van een iets beter dan gemiddelde soldaat naar Godzilla met een machinegeweer.
Wat maakt buitenstaanders onderscheiden van soortgelijke games zoals Lotsbestemming en De divisie ben jij dat? veronderstelde overweldigd worden in buitenstaanders. Je vaardigheden hebben korte oplaadtimers, zijn allemaal breed inzetbaar en kunnen worden aangepast voor extra kracht of extra effecten. Ze zijn er om gebruikt te worden. Het is echter alleen een machtsfantasie als je de moeilijkheidsgraad laag houdt. buitenstaanders beschikt over een monteur genaamd World Tiers, die de kracht bepaalt van de vijanden waarmee je wordt geconfronteerd en de kwaliteit van de buit die ze laten vallen. Je kunt het op bijna elk moment wijzigen vanuit het hoofdmenu, zodat je direct kunt kiezen hoe uitdagend je het spel wilt hebben. Het is een geweldig systeem, en idealiter zou het het meest invloedrijke ding moeten zijn buitenstaanders.
Een instabiel spel over instabiele mensen
Op een gegeven moment moet worden opgemerkt dat: buitenstaanders’ verhaal is onmiskenbaar een domper. Je personage is een cynische, wereldvermoeide soldaat die terug op aarde door de wringer ging, en dan word je wakker in het midden van wat in wezen een sciencefiction-draai is op de Eerste Wereldoorlog. Iedereen in het verhaal is gek, met littekens, post -traumatisch, moorddadig of wanhopig. Het kan veel zijn, hoewel het gaandeweg een beetje beter wordt. De echte problemen met buitenstaanders zijn allemaal technisch. Tot nu toe zijn de meeste van mijn speelsessies met de game niet beëindigd toen ik stopte, maar eerder toen het willekeurig op de desktop crashte. Ik heb ook een paar missies laten mislukken omdat een deur weigerde te openen, een object op onverklaarbare wijze niet interactief was of een noodzakelijk doelwit aan de andere kant van een ondoordringbare muur voortkwam.
Het grootste probleem is echter dat buitenstaanders staat altijd online. Je kunt het spel helemaal niet spelen als je niet verbonden bent met de servers van Square Enix. Dit zou onder normale omstandigheden vervelend zijn, omdat je het niet echt kunt pauzeren, zelfs niet als je solo speelt, maar buitenstaanders gelijktijdig gelanceerd op verschillende platforms, met cross-play, inclusief de Xbox Game Pass. Het resultaat was een vloedgolf van serverproblemen die bleef buitenstaanders offline en onspeelbaar voor een groot deel van het lanceringsweekend. Dat is sindsdien grotendeels opgelost, maar het spel valt nog steeds onmiddellijk weg als je internetverbinding hapert. Het is een bewijs van hoeveel ik van hou buitenstaanders dat ik het nog steeds speel, ondanks de bugs, crashes en altijd-online ergernissen, maar het is moeilijk om dit niet als een waarschuwend verhaal te zien.
buitenstaanders is een vermakelijke videogame, maar tussen de stabiliteitsproblemen, serverproblemen en de noodzaak om online te blijven om het solo te spelen, voelt het gewoon niet alsof het klaar was voor release.
