Een Uniform Resource Locator identificeert een specifieke resource, service of object op een netwerk. URL-tekenreeksen bestaan uit drie delen: de protocolaanduiding, de hostnaam of het adres en de bronlocatie.
URL-protocolsubtekenreeksen
De URL-substrings worden als volgt gescheiden door speciale tekens: protocol :// host / locatie
class=”ql-syntax”> De substring van het protocol definieert een netwerkprotocol voor toegang tot een bron. Deze strings zijn korte namen gevolgd door de drie karakters ://. Typische URL-protocollen zijn HTTP (http://), FTP (ftp://) en e-mail (mailto://).
URL-hostsubtekenreeksen
De host-substring identificeert een doelcomputer of ander netwerkapparaat. Hosts komen uit standaard internetdatabases zoals DNS en kunnen namen of IP-adressen zijn. De hostnamen van veel websites verwijzen niet alleen naar een enkele computer, maar naar groepen servers.
URL-locatiesubtekenreeksen
De locatie-subtekenreeks bevat een pad naar een specifieke netwerkbron op een host. Bronnen bevinden zich normaal gesproken in een hostdirectory of -map. Een website kan bijvoorbeeld een bron hebben zoals: /2016/september/woord-van-de-dag-04.htm om inhoud op datum te ordenen. Wanneer het locatie-element een lege snelkoppeling is, zoals in de URL http://voorbeeld.com, verwijst de URL gewoonlijk naar de hoofdmap van de host (aangegeven door een enkele schuine streep) en vaak naar een startpagina (zoals index.htm).
Absolute en relatieve URL’s
Volledige URL’s met alle drie de subtekenreeksen worden absolute URL’s genoemd. In sommige gevallen kunnen URL’s slechts één locatie-element specificeren. Dit worden relatieve URL’s genoemd. Relatieve URL’s worden door webservers gebruikt om hardcoderende locatie-elementen te vermijden die aan verandering onderhevig kunnen zijn. In navolging van het bovenstaande voorbeeld kunnen webpagina’s op dezelfde server die ernaar linken een relatieve URL coderen als:
Het gebruikt de relatieve URL in plaats van de equivalente absolute URL:
Dit maakt gebruik van de aanname door de server van het ontbrekende protocol en de hostinformatie. Relatieve URL’s werken alleen wanneer de host- en protocolinformatie is vastgesteld.
URL-verkorting
Standaard-URL’s op moderne sites zijn meestal lange tekstreeksen. Omdat het delen van lange URL’s op Twitter en andere sociale-mediasites omslachtig is, hebben verschillende bedrijven online vertalers gebouwd die een volledige (absolute) URL omzetten in een kortere URL, specifiek voor gebruik op hun sociale netwerken. Populaire URL-verkorters van dit soort zijn onder meer: t.co (gebruikt met Twitter) en lnkd.in (gebruikt met LinkedIn). Andere URL-verkortingsservices zoals bit.ly en goo.gl werken via internet en niet alleen met specifieke sociale-mediasites. Naast een eenvoudigere manier om links met anderen te delen, bieden sommige URL-verkortingsservices klikstatistieken. Een paar beschermen ook tegen kwaadaardig gebruik door de URL-locatie te controleren op lijsten met verdachte domeinen.
