Waarom we zo dol zijn op onze smartphones

Belangrijkste leerpunten

• Uit een nieuw onderzoek blijkt dat Amerikanen denken dat telefoons de grootste noodzaak in hun leven zijn.
• Sommige experts zeggen dat onze liefde voor telefoons ons pijn doet door onze slaap en geestelijke gezondheid te beïnvloeden.
• Social-media-apps voeden onze telefoonverslaving omdat ze zijn ontworpen om onze aandacht te trekken.

Amerikanen zeggen dat telefoons de eerste noodzaak in hun leven zijn, maar sommige deskundigen op het gebied van geestelijke gezondheid adviseren ons om de schermen weg te doen. Volgens nieuw onderzoek van technologiebedrijf Asurion zijn telefoons nu belangrijker voor gebruikers dan voertuigen of koelkasten. De online peiling onder meer dan 1.000 Amerikaanse volwassenen onthult de noodzaak om verbonden te blijven tijdens de pandemie. Sommige waarnemers zeggen dat het te wijten kan zijn aan de dopamine die in onze hersenen vrijkomt wanneer we onze telefoons gebruiken. “Overmatige schermtijd en doom-scrolling kunnen een negatieve invloed hebben op de stemming, de slaap en het algehele mentale welzijn”, zei Dr. Leela R. Magavi, de regionale medische directeur van Community Psychiatry, een poliklinische organisatie voor geestelijke gezondheidszorg, in een e-mailinterview. “Het onophoudelijk bekijken en scrollen door angstopwekkende verhalen over zaken als COVID-19 kan gevoelens van wanhoop en hulpeloosheid verergeren.”

Alle telefoons, altijd

Onze telefoons neerleggen kan een zware uitdaging zijn. Uit het Asurion-onderzoek bleek dat ten minste de helft van de Amerikanen hun telefoon tijdens de pandemie meer gebruikt voor entertainment of om contact te maken met de belangrijke mensen in hun leven. Bovendien heeft driekwart van de telefoons van Amerikanen onvervangbare informatie, waaronder foto’s en video’s (82%), hun contactlijsten (60%), wachtwoorden of inloggegevens (52%), documenten en essentiële notities (45%) en muziek (32%). Magavi kent uit de eerste hand de allure van het gloeiende scherm. “Ik bel mijn zus en ouders dagelijks, dus de telefoon symboliseert een manier om contact te maken met de mensen van wie ik het meest hou”, zei ze. “Onze telefoons zijn het eerste waar we ’s ochtends naar kijken en het laatste waar we naar kijken voordat we in slaap vallen.” “Omdat mijn zus ook een arts is die erg lange dagen maakt, wil ik haar telefoontjes nooit missen, want dat is ons tijdsbestek om verbinding te maken, te ontstressen en dagelijkse gebeurtenissen te verwerken.” Ze heeft strikte limieten moeten stellen aan haar telefoongebruik. Magavi zet haar bel op stil, behalve haar favorietenlijst, aangezien ze de hele dag patiënten evalueert. “Jaren geleden zou ik als een gek rondrennen als ik mijn telefoon niet kon vinden, maar nu voel ik een gevoel van vrede, zelfs als ik urenlang niet bij mijn telefoon ben”, zei ze. “Ik geloof dat iedereen deze vrede met tijd en oefening kan bereiken.”

Kun je verslaafd zijn aan een telefoon?

Andrew Selepak, hoogleraar sociale media aan de Universiteit van Florida, zei in een e-mailinterview dat we verslaafd zijn aan onze telefoons. “Onze telefoons zijn het eerste waar we ’s ochtends naar kijken en het laatste waar we naar kijken voordat we in slaap vallen”, voegde hij eraan toe. “We kijken de hele dag naar onze telefoons omdat onze telefoons constant trillen, piepen en ons op de hoogte stellen van iets om naar te kijken, of het nu een pushmelding is van een app of een melding op sociale media van een like, comment, retweet, share, of bericht.” Social-media-apps voeden onze telefoonverslaving omdat ze zijn ontworpen om onze aandacht te trekken, zei Selepak.

“Onze hersenen zijn niet ver genoeg geëvolueerd om het constante beloningssysteem aan te kunnen dat sociale media via onze telefoons bieden”, voegde hij eraan toe. “Dus we blijven posten en reageren, wachtend tot die melding afgaat om ons ergens te laten weten dat iemand, heeft gezien wat we deden en onze actie beloonden met een eigen actie van een like of opmerking.” Lynette Abrams-Silva, een klinisch neuropsycholoog bij VIP Star Network, zei in een e-mailinterview dat mensen letterlijk verslaafd kunnen zijn aan hun telefoon. Als je je telefoon gebruikt, krijg je een stormloop van dopamine, een neurotransmitter die sterk bijdraagt ​​aan gevoelens van beloning. “Het dopamine-beloningssysteem dat betrokken is bij onze relatie met onze telefoons is hetzelfde dat betrokken is bij stofgerelateerde aandoeningen,” zei ze. Maar hoewel Abrams-Silva het verslavende potentieel van haar telefoon kent, kan ze het moeilijk wegleggen. “Toen de mijne kapot ging en ik drie dagen moest wachten op een vervanging, zei mijn man dat het goed voor me zou zijn om wat afstand te nemen van de deprimerende, verontrustende nieuwscyclus van 24 uur”, zei ze. “Na drie dagen geagiteerd, prikkelbaar en afgeleid te zijn geweest, zonk ik gelukkig terug in mijn door dopamine gevoede doom-scrolling.”