Je hebt misschien een camerazoeker gehoord die een dioptrie wordt genoemd, maar dat is het echt niet. Een zoeker van een digitale camera is een kijkmechanisme aan de achterkant van een DSLR-camera (digital single lens reflex) waarmee de fotograaf het beeld kan zien dat wordt vastgelegd. Maar er is ook veel meer aan een camerazoeker. Er zijn verschillende soorten en verschillende mechanismen. Dit is wat u moet weten over de verschillende zoekers.
Wat is een zoeker?
Een zoeker van een digitale camera is het deel van de camera dat wordt gebruikt om een foto in te kaderen en in te stellen. Het bevindt zich meestal aan de achterkant van de camera en kan een optische zoeker zijn of een digitale of elektronische zoeker (EVF).
- Optische zoeker: Een optische zoeker wordt meestal gevonden op DSLR-camera’s. Je kent het als het oculair aan de achterkant van de camera, meestal naar boven toe. Dit is een kijkmechanisme dat een reflectiemethode gebruikt om de fotograaf een beeld van de scène door de lens van de camera te laten zien. Optische zoekers kunnen ook enige digitale informatie in het kijkveld weergeven over de camera-instellingen of opname-informatie over de scène waarop de lens is scherpgesteld. En optische zoekers werken goed in zowel heldere als weinig lichtomstandigheden.
- Digitale zoeker: Deze kunnen ook elektronische zoekers (EVF’s) worden genoemd omdat een digitale zoeker een verbeterd digitaal beeld toont van het beeld dat door de cameralens beweegt. Dit betekent dat het beeld dat u door een digitale zoeker ziet, mogelijk niet precies het beeld is dat de lens vastlegt. Digitale zoekers hebben echter enkele voordelen. Een digitale zoeker kan bijvoorbeeld een nauwkeuriger weergave geven van de lichtomstandigheden voor de scène waarop is scherpgesteld.
Er is ook nog een ander type zoeker, hoewel het vaak in de categorie van de digitale zoeker wordt geplaatst: het zoekerscherm. Dit is het scherm aan de achterkant van de meeste DSLR-camera’s waar fotografen instellingen kunnen wijzigen, door vastgelegde afbeeldingen kunnen bladeren en in sommige gevallen enkele kleine wijzigingen of correcties in het beeld kunnen aanbrengen. Dit scherm, dat meestal ongeveer twee tot twee en een halve inch in het vierkant is, kan ook worden gebruikt om een scène in te kaderen en de camera scherp te stellen. En in sommige gevallen is het zoekerscherm een betere optie dan de optische of digitale zoeker op de body van de camera. Als u bijvoorbeeld fotografeert op een plek waar het lastig is om de camera tegen uw gezicht te houden, kan het zoekerscherm u helpen beter scherp te stellen, vooral als het een scharnierend scherm is dat zowel naar links en rechts als omhoog en omlaag kan bewegen.
Hoe een zoeker werkt
Hoe een zoeker werkt, wordt bepaald door het type zoeker dat je gebruikt. Een optische zoeker gebruikt een pentaprisma of een pentamiror om het beeld weer te geven dat door de cameralens naar de zoeker gaat. Als de optische zoeker een pentaprisma gebruikt, wordt het beeld door het prisma gereflecteerd. Dit is vaak hoe high-end DSLR-camerazoekers werken. Lagere en instapniveau DSLR-camera’s gebruiken meestal het pentamiror-zoekersysteem, waarbij het beeld dat door de lens gaat, wordt gereflecteerd in de zoeker met behulp van een reeks spiegels. Deze spiegels zijn vaak van plastic en zijn te horen bewegen wanneer de sluiterknop van de camera wordt ingedrukt. Dat komt omdat pentamirror-systemen een spiegel hebben die zich direct voor de beeldsensor bevindt en deze omhoog en uit de weg moet klappen om het beeld te kunnen vastleggen. Beide typen optische zoekers werken zeer goed voor het vastleggen van nauwkeurige beelden, zolang de dioptrie, de lens voor de zoeker, goed is afgesteld voor het zicht van de fotograaf. Elektronische zoekers werken op een vergelijkbare manier, behalve dat het beeld dat in de zoeker wordt gereflecteerd, niet het beeld is dat door de cameralens gaat. In plaats daarvan is het een digitale weergave van dat beeld. Het nadeel van elektronische zoekers is dat ze batterijvermogen verbruiken, waardoor u minder lang kunt fotograferen, en als de resolutie van de digitale zoeker niet overeenkomt met de resolutie van de camera, ziet u mogelijk geen nauwkeurig beeld van de scène die u probeert te fotograferen. Naarmate spiegelloze camera’s populairder worden, worden digitale zoekers steeds gebruikelijker omdat spiegelloze camera’s geen optische zoekers hebben.
Wat is beter, een optische of een digitale zoeker?
Het komt vaak voor dat een nieuwe fotograaf zich afvraagt of een optische of digitale zoeker het beste is om te gebruiken. Het probleem is dat elk in bepaalde situaties beter is. Een optische zoeker is bijvoorbeeld altijd beter in zeer heldere situaties, omdat het helpt om de hoeveelheid schittering die uw oog ziet te verminderen, zodat u het beeld dat door uw lens gaat beter kunt zien. Als u echter bij weinig licht fotografeert, kan de digitale zoeker de hoeveelheid licht die door uw lens gaat, beter weergeven. Over het algemeen geven de meeste professionele fotografen de voorkeur aan de optische zoeker, omdat deze in de meeste situaties de meest nauwkeurige weergave geeft van het beeld dat door de lens gaat. De optische zoeker biedt ook een manier om de camera vast te houden terwijl u fotografeert, aangezien deze naar uw gezicht moet worden gebracht zodat u door de zoeker kunt kijken. Dit, in combinatie met het dicht bij uw lichaam houden van uw ellebogen, kan helpen de camera te stabiliseren en de hoeveelheid trillingen te verminderen die kan optreden als u probeert de camera van uw lichaam af te houden.
